Giorno e Notte

Τι ωραία που ήταν χθες... τι όμορφα που πέρασα! 

Καλή παρέα, με φαγάκι και ποτάκι... και ένας Ιταλός να συμπληρώνει τη συνταγή! 

Πόσο λατρεύω να μιλάω ιταλικά... και με το κρασάκι οι λέξεις βγαίναν πιο εύκολα!

Και με όλον αυτό τον ενθουσιασμό της προηγούμενης νύχτας, θέτω μέσα μου το εξής ερώτημα:

Τελικά από που πηγάζει όλη αυτή η αγάπη μου γι' αυτή τη γλώσσα...γι' αυτή τη κουλτούρα;

Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν διαπιστώνω πως όλο αυτό ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Θυμάμαι τη μητέρα μου που μου λέγε πως κατά τη γνώμη της τα ιταλικά είναι η πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου! Δεν είχα παρά να την πιστέψω καθ' ότι η ίδια μιλά 4 ξένες γλώσσες. Έπειτα όποτε τύχαινε να ακούσω κάπου ιταλικά με έπιανε κάτι σαν ανατριχίλα...

Είναι όντως η πιο όμορφη γλώσσα, αποφάνθηκα! "Η γλώσσα των αγγέλων" όπως λένε πολλοί...

Μετά από λίγο άρχισαν δειλά δειλά να μπαίνουν και τα ιταλικά τραγούδια στη μέση, και εκεί είναι που το αποφάσισα!
Εγώ αυτή τη γλώσσα πρέπει να την μάθω όπως και δήποτε!
Με το που τελείωσα το σχολείο λοιπόν και απαλλάχτηκα απ' το πολύ άγχος, φοιτήτρια ούσα, ξεκίνησα το ταξίδι μου στην ιταλική κουλτούρα...

Δεν το μετάνιωσα ποτέ! Μέρα με τη μέρα αυτό το ταξίδι με οδηγεί σε τόπους όλο και πιο μαγικούς, σε μια κουλτούρα τόσο γοητευτική και πλανεύτρα που μου είναι αδύνατο να πάψω να λατρεύω!

Προτείνω σε όλους αυτό το ταξίδι λοιπόν! Μην αρκεστείτε μόνο στη γλώσσα, ακούστε μουσική, δείτε ταινίες, ταξιδέψτε με τη φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα...

Αρκετά σας ζάλισα, καλό ταξίδι εύχομαι...