Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Two Thousand Twelve

Η χρονιά είναι έτοιμη να εκπνεύσει και να  που με έπιασε  πάλι η επιθυμία να κάνω έναν απολογισμό (τελικά μάλλον αγαπώ πολύ τους απολογισμούς). Να κοιτάξω πίσω και να αναμετρηθώ με το χρόνο που πέρασε. Μυστήρια χρονιά, πολυποίκιλη και αντιφατική! Με στιγμές δύσκολες, με εμπειρίες πρωτόγνωρες, με πολλή πίεση, αλλά και με την ανακουφιστικότατη ανάπαυλα του καλοκαιριού.
Ίσως τελικά να μου λείψει το 2012, μου έμαθε αρκετά πράγματα... Με γέμισε εμπειρίες, ίσως να με έφερε στα όρια μου, αλλά εκεί που ένιωθα να πνίγομαι μου πέταξε μια σανίδα σωτηρίας και με ανασυγκρότησε.
Το σίγουρο είναι πως θα είναι μια χρονιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλα το σημάδι της.
Εύχομαι το 2013 να είναι εξίσου ξεχωριστό, but only with the good way!
Καλή Χρονιά σε όλους! Υγεία, ευτυχία και δύναμη για όσα ζούμε και όσα πρόκειται να έρθουν...

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Βιβλία 2012

Λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου κάνω μια αναδρομή σε όλα τα βιβλία που διάβασα φέτος. Ομολογουμένως ήταν παραγωγική χρονιά από άποψη ανάγνωσης. Το διάβασμα ήταν το καταφύγιο μου, η διέξοδος μου από τα προβλήματα της καθημερινότητας... Σας τα απαριθμώ παρακάτω:


1. Ο Αθάνατος - Traci L. Slatton
Το στόρυ του βιβλίου είναι ένας μαθουσάλας αγέραστος τύπος που στην μακρόβια ζωή του έχει την τύχη να ζήσει την ακμή της Αναγέννησης, στο επίκεντρο των γεγονότων στην Φλωρεντία, και να γνωρίσει όλους τους μεγάλους της εποχής Τζιότο, Μποτιτσέλι και Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
2. Η Σκιά του ανέμου - Carlos Ruiz Zafon
Ότι και να πει κανείς για τον Θαφόν είναι λίγο, προσωπικά μου αρέσει ιδιαίτερα ο τρόπος γραφής του. Για ακόμα μια φορά με πρωταγωνίστρια την Βαρκελώνη ο αναγνώστης παρασύρεται στα σαγηνευτικά και δαιδαλώδη μυστήρια του κόσμου των βιβλίων.
3. Μια βδομάδα στο αεροδρόμιο - Alain De Botton
Όπως γράφει στο οπισθόφυλλο: Σε συνεργασία με τον φημισμένο φωτορεπόρτερ Richard Baker, εξερευνά το μαγικό και το κοινότοπο, και την αλληλεπίδραση ταξιδιωτών και εργαζομένων σε κάθε σημείο αυτού του οικείου αλλά μυστηριώδους "μη τόπου", τον οποίο εξ ορισμού αδημονούμε να εγκαταλείψουμε. Οδηγώντας τον αναγνώστη στην αίθουσα αναχωρήσεων, στον χώρο ελέγχου επιβατών και στην αίθουσα αφίξεων, ο Ντε Μποττόν καταδεικνύει με το συνήθη συνδυασμό ευστροφίας και γνώσεων ότι ο χρόνος που περνάμε στα αεροδρόμια ίσως είναι περισσότερο αποκαλυπτικός απ' όσο πιστεύουμε.
4. Ο Ιερόσυλος - William Ryan
Μόσχα, 1936. Η Μεγάλη Εκκαθάριση του Στάλιν ξεκινά. Μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται δολοφονημένη σε μια παροπλισμένη εκκλησία, με το ακρωτηριασμένο της σώμα εκτεθειμένο σε δημόσια θέα πάνω στην Αγία Τράπεζα. Και αστυνομικό και στη Ρωσία και την περίοδο μετά την επανάσταση... τι άλλο να ζητήσω; 
5. Σιωπή - Andrea Camilleri & Carlo Lucarelli
Ένα παιχνίδι, ένα πείραμα, μια πρωτότυπη λογοτεχνική συνεργασία: οι δύο σημαντικότεροι συγγραφείς αστυνομικού διηγήματος της σύγχρονης Ιταλίας ενώνουν τις δυνάμεις τους και μας προσφέρουν μια ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούν ο αστυνόμος Μονταλμπάνο και η επιθεωρήτρια Γκράτσια Νέγκρο, κυρίαρχα πρόσωπα στα μυθιστορήματα τους. Προσωπική άποψη: Όχι και τόσο επιτυχημένο πείραμα...
6. Ο Δρόμος της Επανάστασης - Richard Yates
Στον "Δρόμο της επανάστασης", σε κάποιον οικισμό του Κονέκτικατ, στα μέσα της δεκαετίας του '50, ο Φρανκ και η Έιπριλ Χουίλερ, γοητευτικό νεαρό ζευγάρι με υψηλά ιδανικά και φιλοδοξίες, κυνηγώντας το απατηλό όνειρο μιας πνευματικής ζωής, καταλήγουν σε ό,τι ακριβώς δεν περίμεναν: εκείνος ένας σύζυγος που έχει συμβιβαστεί σε μια δουλειά χωρίς περιεχόμενο, εκείνη μια ψυχολογικά άστατη γυναίκα, η οποία διψάει ανομολόγητα για καταξίωση. 
Πώς μπορεί να σπάσει κάποιος τα δεσμά του χωρίς να γίνει ο ίδιος κομμάτια;
7. Τα Φαντάσματα του Γκόγια - Jean Claude Carriere & Milos Forman
Στα τέλη του 18ου αιώνα, μέσα στη δίνη της Γαλλικής Επανάστασης, ο φημισμένος ζωγράφος Φρανθίσκο Γκόγια εμπλέκεται στην ισπανική Ιερά Εξέταση, καθώς η πανέμορφη μούσα του Ινές κατηγορείται ως αιρετική και οδηγείται σε δίκη. Καλό το βιβλίο δεν λέω, αλλά αν δεν θέλετε να μπείτε στον κόπο και η ταινία μια χαρά μας τα "λέει"...
8. Blue Monday - Nicci French
"Μερικές φορές το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου." λέει στο βιβλίο, και θα συμφωνήσω... Ένα αστυνομικό χωρίς φόνο αλλά με απαγωγή, με πρωταγωνίστρια όχι το προφανές αστυνομικό, δημοσιογράφο, ντετέκτιβ αλλά μια ψυχοθεραπεύτρια. Καλό, αναμένουμε να μεταφραστούν και τα υπόλοιπα βιβλία του συγγραφικού διδύμου.
9. Ο Μπρούτζινος Καβαλάρης - Paullina Simons
Μου το συνέστησε μια φίλη ως το πιο ωραίο βιβλίο που έχει διαβάσει, διάβασα και τα διθυραμβικά σχόλια σε διάφορα sites και δε δυσκολεύτηκα να πεισθώ να το διαβάσω, καθότι μου αρέσουν τα βιβλία που εξελίσσονται στη Ρωσία στην περίοδο της Επανάστασης και έπειτα. Παρ' όλα αυτά δεν ενθουσιάστηκα! Δεν λέω ωραίο βιβλίο, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί για παράδειγμα με το παραπλήσιο (από πλευράς χρονικής περιόδου της ιστορίας και τόπου που είναι η Αγία Πετρούπολη) "Εμείς οι Ζωντανοί" της Ayn Rand που είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ...
10. Η κομψότητα του Σκαντζόχοιρου - Muriel Barbery
Δύσκολο βιβλίο, βαθύτατα υπαρξιακό και σε κάποια σημεία του και αλληγορικό. Όσο για τον τίτλο δανείζομαι τα λόγια της μιας πρωταγωνίστριας μας: "Η κυρία Μισέλ έχει την κομψότητα του σκαντζόχοιρου. Απέξω είναι γεμάτη αγκάθια, αληθινό φρούριο, αλλά έχω την αίσθηση ότι από μέσα είναι τόσο απλώς ραφινάτη όσο και ο σκαντζόχοιρος, που είναι ένα ζωάκι δήθεν νωθρό, σκληρά μοναχικό και εξαιρετικά κομψό".
11. Σφαγείο Σαλονίκης - Θάνος Δραγούμης
Θεσσαλονίκη, Κατοχή, δολοφονίες, δολοπλοκίες και κρυμμένα μυστικά συνθέτουν το σκηνικό αυτού του αξιοσημείωτου βιβλίου. Όπως και να χει μιλάει για την πόλη μας...
12. Μαρίνα - Carlos Ruiz Zafon
Ένας ακόμα Θαφόν για να μη ξεχνιόμαστε, το ίδιο γλαφυρός και επιβλητικός, αν και προσωπική μου αδυναμία από τα βιβλία του είναι και θα είναι "Το Παιχνίδι του Αγγέλου".
13. Io e Te - Niccolò Ammaniti
Μια αποθήκη. Ένας εσωστρεφής και κάπως νευρωτικός έφηβος. Ένα αθώο ψέμα. Η ψευδαίσθηση ότι μπορεί κανείς να ζήσει μόνος, μακριά από τον κόσμο, μακριά από κάθε ενοχλητικό στοιχείο. Και η αναπάντεχη άφιξη μιας άγνωστης που θα ανατρέψει τα πάντα. Με αυτά τα ελάχιστα στοιχεία, ο Νικολό Αμανίτι, ο σημαντικότερος και δημοφιλέστερος Ιταλός συγγραφέας της γενιάς του, διηγείται μια αξέχαστη ιστορία για το πιο απλό αλλά και το πιο αξεδιάλυτο από τα μυστήρια της ζωής: το πώς κανείς γίνεται από παιδί άντρας. Απλό και άμεσο, δεν χρειάζεσαι πολλά υλικά για να κάνεις "λογοτεχνία".
14. Η τιμή και το χρήμα - Κωνσταντίνος Θεοτόκης
Στη νουβέλα "Η τιμή και το χρήμα" (1914), τα πρόσωπα μετεωρίζονται ανάμεσα στην τιμή, την αγάπη και το συμφέρον, και υποτάσσονται στο χρήμα. Και ο Θεοτόκης υπογράφει ένα έργο γραμμένο σε ζωντανή δημοτική γλώσσα, με στοιχεία του κερκυραϊκού ιδιώματος- για την κοινωνική αδικία και τη διαφθορά από τη θεοποίηση του χρήματος. Ένα έργο που αγαπήθηκε πολύ και το οποίο τίθεται υπέρ μιας κοινωνίας στην οποία το χρήμα δεν έχει δικαιοδοσία.
15. Το μυστήριο της τράπουλας - Gaarder Jostein
Ίσως το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος. Εκπληκτική ιστορία, που μου θυμίζει τα παραμύθια που διάβαζα παιδί, σε μεταφέρει σε ένα κόσμο φανταστικό με μαγικά νησιά, τράπουλες, νάνους, μικροσκοπικά βιβλιαράκια... Και τελικά ποίος ο ρόλος του μπαλαντέρ στο παιχνίδι της ζωής μας...;
16. Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης - Italo Calvino
"Είναι ένα μυθιστόρημα με θέμα την ευχαρίστηση που νιώθουμε όταν διαβάζουμε μυθιστορήματα. Πρωταγωνιστής είναι ο Αναγνώστης που αρχίζει δέκα φορές να διαβάζει ένα βιβλίο και που λόγω κάποιων γεγονότων ανεξάρτητων από τη βούλησή του, δεν κατορθώνει να τελειώσει ποτέ. Χρειάστηκε επομένως να γράψω την αρχή δέκα μυθιστορημάτων γραμμένων υποτίθεται από δέκα συγγραφείς, που όλοι κατά κάποιον τρόπο ήταν διαφορετικοί από μένα και διαφορετικοί μεταξύ τους...". Τα παραπάνω είπε ο ίδιος ο Καλβίνο στην παρουσίαση του βιβλίου του, εγώ μόνο θα προσθέσω πως είναι ίσως το μόνο βιβλίο του συγγραφέα που κατάφερα να ολοκληρώσω...
17. Καλοκαιρινό Ταξίδι - Truman Capote
Από τα πρώτα έργα του Τρούμαν Καπότε, το "Καλοκαιρινό ταξίδι", ανακαλύφθηκε και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 2006.
18. Τι είδε η γυναίκα του Λωτ; - Ιωάννα Μπουραζοπούλου
Το βιβλίο αυτό το είχα βάλει στο μάτι εδώ και χρόνια. Νομίζω ο τίτλος σε προκαλεί από μόνος του. Τελικά δεν έκανα λάθος, μια ιστορία εμπνευσμένη από τα βιβλικά χρόνια, με πολλή φαντασία! Θα μπορούσε να το γράψει κάποιος ξένος συγγραφέας και να γίνει best seller, δυστυχώς εδώ λίγοι το ανακάλυψαν (ευτυχώς είμαι μια από αυτούς)...
19. Οι θάλασσες του Νότου - Manuel Vazquez Montalban
Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στη Βαρκελώνη το 1979, σε μια εποχή μεταβατική για την Ισπανία, καθώς μετά το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο διάφορες πολιτικές δυνάμεις αναμετρούνται σε ποικίλα πεδία. Ο αντικομφορμιστής Πέπε Καρβάλιο αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία του επιχειρηματία Κάρλος Στούαρτ Πεδρέλ, ο οποίος βρίσκεται μαχαιρωμένος σε μια εγκαταλελειμμένη οικοδομή μιας κακόφημης συνοικίας. Καλός ο Μονταλμπάν, αλλά εγώ ψηφίζω Καμιλλέρι!
20. Εκδρομή στο Τίνταρι - Andrea Camilleri
Μια τριπλή ανθρωποκτονία είναι η υπόθεση που πρέπει να διαλευκάνει αυτή τη φορά ο Μονταλμπάνο, ενός νέου που ζούσε ξοδεύοντας περισσότερα απ' όσα θα του επέτρεπαν οι οικονομικές του δυνατότητες και ενός ζευγαριού ηλικιωμένων που περνούσαν τη ζωή τους κλεισμένοι μέσα στο σπίτι τους, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισαν να κάνουν μια εκδρομή 
στο Τίνταρι.
21. Φιλμ Νουάρ - Δημήτρης Στεφανάκης
Αρκετά κουραστικό βιβλίο, είναι το μόνο που έκανα πάνω από μήνα να τελειώσω. Ομολογώ πως καλή η προσπάθεια του συγγραφέα να φέρει στο φως την μυστηριώδη φιγούρα και προσωπικότητα του Βασιλείου που σύμφωνα με την ιστορία κρατούσε στα χέρια του Παγκόσμιους πολέμους και κράτη ολόκληρα. Αλλά ο τρόπος γραφής είναι αυτός που πάντα "μαγνητίζει" ένα αναγνώστη.
22. Η κρύπτη του Λαζάρου - Tom Harper
Κρύπτες, συνωμοσίες, μυστικά και ένας πρωταγωνιστής που "χώνεται" άθελα του στον ιστό όλων αυτών των γεγονότων, είναι τα συστατικά που συνθέτουν συνήθως μυθιστορήματα του είδους... Αρκετά καλό.
23. Τ'αχνάρια των ξυπόλυτων ποδιών - Σόφη Θεοδωρίδου
Για το συγκεκριμένο βιβλίο, που ομολογώ ήταν καλύτερο από αυτό που περίμενα, θα δανειστώ την τελευταία φράση (που εμπεριέχει όλο το νόημα), από την περίληψη στο οπισθόφυλλο: Άνθρωποι χτυπημένοι από τη μοίρα και τη ζωή αφήνουν τ' αχνάρια τους σε μια Ελλάδα που πληγώνεται και πληγώνει, αναζητώντας ταυτότητα και ευτυχία.
24. Ο άνθρωπος από το Πεκίνο - Henning Mankell
Τελικά τείνω να πιστέψω πως οι Σουηδοί συγγραφείς γράφουν τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματα. Σίγουρα θα ξαναδιαβάσω Mankell!
25. Ανεμώλια - Ισίδωρος Ζουργός
Ο Ζουργός χωρίς να έχω διαβάσει πολλούς Έλληνες συγγραφείς ώστε να έχω αντικειμενική άποψη, νομίζω πως είναι ένας από τους καλύτερους. Ο τρόπος γραφής του, η γλώσσα και το ύφος του είναι μοναδικά. "Το βιβλίο αυτό είναι ένας ύμνος και ένα αφιέρωμα στην παρέα, την φιλία, το ταξίδι, την συντροφικότητα μεταξύ ανδρών που όμως τελικά καταλήγει να είναι οικουμενική, μιας και θα μπορούσε κάλλιστα να αφορά σε όλες τις κατηγορίες ανθρώπων και στα δύο φύλλα ανεξαρτήτου ηλικίας. Είναι αυτά τα ανεμώλια, τα λόγια του ανέμου κατά την ομηρική γλώσσα που πρωταγωνιστούν και μας παίρνουν από το χέρι για να πιάσουμε λιμάνι σε άλλα μέρη μακριά από τα εγκόσμια και την καθημερινότητα που πλήττει και κουράζει."
26. Αιχμηρά Αντικείμενα - Gillian Flynn
Το πρώτο δείγμα της συγγραφέως που έκανε πάταγο στην Αμερική είναι ένα συμπαθητικό ψυχολογικό θριλεράκι, που παρ' όλα αυτά σε πείθει να διαβάσεις και τα υπόλοιπα συγγράμματα της.
27. Το άρωμα της νύχτας - Andrea Camilleri
Ο αστυνόμος Μονταλμπάνο αυτή τη φορά έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη υπόθεση εξαφάνισης προσώπων που, "εξ επαγγέλματος", παρέσυραν δεκάδες μικρούς επενδυτές και "οικειοποιήθηκαν" τις καταθέσεις τους , χρήματα που συνήθως αποκαλούμε "τους κόπους μιας ζωής". 
28. Υποχρεωτική πορεία - Andrea Camilleri
Το γενικότερο κλίμα και η κατάσταση του κράτους φέρνουν τον Μονταλμπάνο στα όρια του, και αποφασίζει να παραιτηθεί. Δύο υποθέσεις με «παράλληλη πορεία», τον κρατούν στο "σώμα", είναι δύο γραμμές που, παρότι είναι μοιραίο να συναντηθούν κάπου, αρνούνται πεισματικά να το κάνουν: κάτι αινιγματικό και ανησυχητικό εμποδίζει τα κομμάτια του παζλ να μπουν στη σωστή τους θέση...
29. Ο Ναυτικός Χάρτης - Arturo Perez Reverte
Ναυτικοί χάρτες, ναυάγια, θησαυροί, θάλασσες, λιμάνια και ναυτική ορολογία που έχω σχεδόν ξεχάσει... Καλό αν και σε μερικά σημεία λίγο κουραστικό.
30. Μια Ημέρα - David Nicholls
Στο εξώφυλλο πάνω από τον τίτλο γράφει: "Είκοσι χρόνια. Δύο άνθρωποι...".Είναι φορές λοιπόν που αυτό που ψάχνουμε είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλά από φόβο ή δειλία αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Είναι άνθρωποι, που είναι γραφτό να είναι μαζί, αλλά η ζωή και οι εναλλαγές της με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους απομακρύνουν. Το βιβλίο, είναι η ιστορία μιας φιλίας στο πέρασμα του χρόνου, γραμμένη τόσο απλά και ευχάριστα, που δεν καταλαβαίνεις πως λιγοστεύουν οι σελίδες.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Tα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα

Θα δανειστώ την φράση που χρησιμοποιεί στα σποτάκια του τελευταία γνωστός τηλεοπτικός σταθμός...
Και με αφορμή ένα όμορφο άρθρο που διάβασα πριν λίγο στη Lifo δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω και επιθυμώ να εκφράσω και εγώ την άποψη μου επί του θέματος.
Όντως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι υλικά αντικείμενα, είναι λέξεις, αρώματα, αγκαλιές, συναισθήματα και αισθήσεις, είναι οι στιγμές!
Σήμερα είναι η ημέρα επαλήθευσης αυτής της φράσης. Παρ' όλο που είναι μια μουντή και βροχερή μέρα πάντα υπάρχουν πράγματα που μπορούν να την κάνουν όμορφη. Για παράδειγμα με το που άρχισε η βροχή στο νηπιαγωγείο απέναντι ακριβώς από το σπίτι μου, τα παιδάκια άρχισαν να τραγουδούν όλα μαζί το "τραγουδώντας στην βροχή", υπέροχη στιγμή!
Ακόμα και αυτό που κάνω τώρα, με τον ήχο της βροχής για υπόκρουση, κάθομαι άνετη και χαλαρή στο γραφειάκι μου και διαβάζω άρθρα, και γράφω όλα αυτά που σκέφτομαι και μου χαρίζουν μικρές στιγμές ευτυχίας στην καθημερινότητα μου είναι ένα από αυτά τα ωραία πράγματα που δεν είναι καν πράγματα.
Τελειώνοντας την ανάρτηση μου συνειδητοποιώ πως και η προηγούμενη πάνω κάτω τα ίδια έγραφε...
Ναι, μάλλον προσπαθώ πολύ τελευταία να δίνω σημασία σε όλα αυτά τα φαινομενικά ασήμαντα που όμως με τον τρόπο τους με κάνουν λίγο πιο χαρούμενη... Είναι τόσο ανηλεής ο καθημερινός μας βομβαρδισμός από αρνητική ενέργεια που η προσπάθεια να αντισταθούμε γίνεται πολλαπλάσια!
Μπορούμε ακόμα, και θα μπορούμε πάντα γιατί τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή πάντα δεν θα είναι "πράγματα"...

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Open House Thessaloniki

Για ένα Σαββατοκύριακο η πόλη άνοιξε τις "πόρτες" της και έγινε ένα μεγάλο μουσείο!
2 μέρες και 56 κτίρια που διακρίνονται για την αρχιτεκτονική τους

Λεωφόρος Νίκης 19
Λεωφόρος Νίκης 19
Αργοναυτών 7, Καλαμαριά
Αργοναυτών 7, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά
Θεμ. Σοφούλη 104, Καλαμαριά

Σχετικά άρθρα: Parallaxi, Facebook page, Official page, Lifo.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Bright Little Moments

Σήμερα ξεκίνησε η μέρα μου με σχετικά κακή διάθεση. Είχα και μάθημα, δεν είχα προλάβει να διαβάσω όσο ήθελα... Γιατί η αλήθεια είναι πως όσο παν δυσκολεύουν τα πράγματα, έχω πάψει να απομνημονεύω αυτόματα κάθε λέξη που μαθαίνω και χρειάζεται μια και δύο επαναλήψεις για να τυπωθεί στο μυαλό μου! Τέλος πάντων, πάλι παρεκτράπηκα, ας επιστρέψω στο αρχικό μου θέμα...
Ενώ λοιπόν ξεκίνησα με κακή διάθεση στην πορεία, μικρές, όμορφες στιγμούλες μου έφτιαξαν το κέφι! Και να μαι τώρα, να γυρνάω με το λεωφορείο στο σπίτι με ένα χαμόγελο στα χείλη και μια αίσθηση, μμμ πως να το πω... πληρότητας!
Και θα σας πω ακριβώς τις αιτίες που με έκαναν κεφάτη, τα μικρά και τα μεγάλα, τα σημαντικά και τα ασήμαντα...
Κατάφερα να ολοκληρώσω κάτι μικροδουλίτσες που εκκρεμούσαν, μου τηλεφώνησε ένας φίλος και είπε πως θα έρθει να με δει και να πιούμε ένα καφεδάκι μαζί, η φίλη μου η Ρούλα με κέρασε ένα από τα σπέσιαλ τσαγάκια της, μια κοπέλα μου είπε ότι είμαι πληθωρική προσωπικότητα (ναι καλέ για μένα μιλούσε...), οι βιτρίνες στους δρόμους της πόλης που βάζουν σιγά σιγά τα γιορτινά τους, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που παίζουν εδώ και μέρες στον heart fm, το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο αρχίζει να αποκτά επιτέλους ενδιαφέρον, επειδή μετά από πολύυυυ καιρό δεν είμαι μόνη σαν το λεμόνι, και επειδή τραγουδώ την κιβωτό!


Τελικά δεν θέλουμε πολλά για να χαρούμε! Όσο δύσκολο και αν φαίνεται την στενάχωρη αυτή περίοδο που διανύουμε, ψάξτε και εσείς λόγους να χαρείτε. Μην τους ψάχνετε καν, είναι γύρω μας, αρκεί να καθαρίσουμε καλά τα γυαλιά μας από την "κάπνα" και την μαυρίλα που μας θαμπώνει την όραση...
Θέλω να είμαι αισιόδοξη! Τουλάχιστον προσπαθώ ακόμα...

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Novembre


Ho difeso le mie scelte io ho
creduto nelle attese io ho
saputo dire spesso di no
con te non ci riuscivo...

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Autun-no (?)

Χθες άρχισα να νιώθω πως ήρθε το φθινόπωρο! Χθες, 16 Οκτωβρίου με πέτυχε μια νευρική μπόρα την ώρα που περίμενα το λεωφορείο στο Βαρδάρη. Τα σκούρα σύννεφα που συνωστίζονταν από ώρες στον ουρανό της Θεσσαλονίκης άργησαν αλλά το έκαναν το θαύμα τους, πάνω που αποφάσισα να βγω έξω ώστε να διευθετήσω μια δουλίτσα.
Το υπόστεγο της στάσης δεν κάλυπτε τίποτα γιατί η βροχή ερχόταν από παντού! Μέσα σε μερικά λεπτά οι δρόμοι έγιναν ποτάμια και ο κόσμος έτρεχε να κρυφτεί σε υπόστεγα και εισόδους πολυκατοικιών. Για ένα απροσδιόριστο λόγο μου άρεσε  αυτό το ξέσπασμα του καιρού. Και ας βράχηκα... Όσο έβλεπα να πέφτει ραγδαία η βροχή, τόσο πιο ήρεμη ένιωθα. 
Παρ' όλα αυτά η ζέστη είναι ακόμα εδώ! Η θερμοκρασία θυμίζει καλοκαίρι και ο κόσμος κυκλοφορεί με κοντομάνικα και ανοικτά παπούτσια. Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά που το καλοκαίρι να παρατάθηκε τόσο... Ίσως και ο καιρός με τον τρόπο του, προσπαθεί να βοηθήσει στην οικονομική δυσχέρεια του Έλληνα, που ξέρει πως θα δυσκολευτεί να ζεσταθεί φέτος το χειμώνα. Ένα από το ωραία που άκουσα είναι πως αν συνεχίσει έτσι ο καιρός σε λίγο θα ψάχνουμε το φλουρί της πρωτοχρονιάς μέσα σε κανένα καρπούζι!
Με όλα αυτά τα παράδοξα δυσκολεύομαι να πιστέψω πως είναι μέσα Οκτώβρη, πως σε δύο μήνες έχουμε τα Χριστούγεννα και πως όλα σιγά σιγά παίρνουν το δρόμο τους (ακόμα και αν αυτός είναι κατηφορικός)...
Από πλευράς μου, προσπαθώ να αντιστέκομαι στα καθημερινά βαρίδια που προσπαθούν να με τραβήξουν κάτω και συνεχίζω να το παίζω αισιόδοξη.
Κατά τα άλλα, διαβάζω σαν μανιακή, είναι πλέον το μοναδικό  μου καταφύγιο... Ξεφεύγω διαβάζοντας φανταστικές ιστορίες για ιδιόρρυθμους χαρακτήρες, δολοφονίες, ταξίδια απελευθέρωσης, κρύπτες, μυστήρια και μακρινά χωριά! (Και αρνούμαι πεισματικά, προς το παρόν τουλάχιστον να διαβάσω τις "Πενήντα αποχρώσεις του Γκρι"!!!)
Επίσης έχω αρχίσει ήδη να σκέφτομαι τον επόμενο ταξιδιωτικό προορισμό (παρ'όλο που δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τον τελευταίο...).
Στον επόμενο "τόνο" ετοιμάζω διάφορα... τα οποία ελπίζω να βρω το χρόνο και την όρεξη να τα πραγματοποιήσω...


Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

"Non siamo fatti per stare da soli ma nemmeno per stare con chiunque..."

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Faithless

Πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος την πίεση; Όταν βρίσκεσαι άθελα σου στη μέση ενός προβλήματος που δεν είναι καν δικό σου... Άλλοι σε έφεραν σε αυτή τη θέση και σου πετάνε το μπαλάκι για να παίξεις. 
Ακριβώς πριν ένα χρόνο βίωνα μια πολύ δύσκολη φάση, στάθηκα δυνατή και το ξεπέρασα! Φέτος ήλπιζα, πως ο Σεπτέμβρης θα φανεί πιο γενναιόδωρος μαζί μου και τα πράγματα θα είναι πιο απλά και πιο εύκολα! Δυστυχώς δεν έγινε έτσι αλλά μάλλον χειρότερα και κατέληξα μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο να διαπιστώνω πως τίποτα δεν είναι εύκολο σε αυτή τη ζωή! Πριν απλά το άκουγα, ζούσα στην ξέγνοιαστη "φούσκα" της παιδικότητας μου, τώρα το ζω και το επιβεβαιώνω σχεδόν καθημερινά!
Είναι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να γυρίσει το χρόνο πίσω, να με κάνει πάλι παιδί!
Μου το λεγε πάντα η μάνα μου "μη βιάζεσαι να μεγαλώσεις, παιδί είσαι για λίγο, μεγάλος για μια ζωή!". Πόσο δίκιο είχε, και πόσο χαίρομαι που την άκουσα και δεν βιάστηκα να μεγαλώσω.
Εφόσον όμως δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω, το μόνο που εύχομαι τώρα είναι για μια ακόμα φορά να φανώ δυνατή! Να μη με καταβάλουν οι δοκιμασίες, και να μπορώ να τις αντιμετωπίζω με πίστη, ψυχραιμία, σοφία και αποφασιστικότητα.

Keep in mind:Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die tomorrow.
 

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Αποφθέγματα #34


  • Αν συνεχώς λογαριάζεις να αλλάξεις ζωή, αλλά ποτέ δε βρίσκεις χρόνο να το κάνεις, είναι σαν να αναβάλλεις το φαγητό και το νερό από μέρα σε μέρα, μέχρι να πεθάνεις από πείνα. -Γουόλτερ Σκοτ- 
  • Το παρελθόν είναι φάρος, όχι λιμάνι. -Ρώσικο Γνωμικό- 
  • Δεν μπορούμε να ορίσουμε την ευτυχία. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε γι’ αυτό που την καταστρέφει και γι’ αυτό που τη δημιουργεί. - André Gide- 
  • Πρέπει να προσέξουμε να μη θεοποιήσουμε τη διάνοια. Έχει βέβαια μεγάλη δύναμη, αλλά καθόλου προσωπικότητα. - Albert Einstein-
  •  Όλοι γνωρίζουμε πως η Τέχνη δεν είναι η αλήθεια. Η Τέχνη είναι ένα ψεύδος που μας κάνει να αναγνωρίζουμε την αλήθεια, τουλάχιστον την αλήθεια που μας δίνει. -Πάμπλο Πικάσο-

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Stockholm by night!

Τελειώνουμε την φωτογραφική μας περιήγηση στην Στοκχόλμη, με μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες της πόλης το βράδυ. Για να την απολαύσετε καλύτερα θα σας συνέστηνα να ανεβείτε κάπου ψηλά, όπως για παράδειγμα στο Katarinahissen απέναντι από την Gamla Stan ή κατά το σούρουπο επισκεφθείτε το Kaknästornet να δείτε το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα και να πάρετε ένα πότο στο καφέ - εστιατόριο. Η θέα είναι εντυπωσιακή!

View of the city from Kaknästornet
View from Kaknästornet
Klevgränd, Södermalm
View from Katarinahissen
View from Katarinahissen
Södermalm
View of Stadshuset from Katarinahissen
View of Gamla Stan from Katarinahissen
View of Skeppsholmen from Katarinahissen
View of Stadsgardsleden street from Katarinahissen

Η Στοκχόλμη συμπερασματικά αξίζει τον κόπο, μην το σκέφτεστε πολύ... Τολμήστε το!
Οι προηγούμενες φωτογραφικές περιηγήσεις στην Στοκχόλμη: Stockholm, Skansen, Skeppsholmen, Gamla Stan

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Gamla Stan

Η Gamla Stan είναι η "παλιά πόλη" της Στοκχόλμης. Βρίσκεται στο νησάκι Stadsholmen και εδώ μπορεί κανείς να δει τα πρώτα κτίρια της πόλης, την παλαιότερη πλατεία της χώρας την Stortorget, το Παλάτι, τη Σουηδική Ακαδημία και το Μουσείο των Νόμπελ. Η βόλτα στα δρομάκια της Gamla Stan είναι πραγματικά απολαυστική!

Ferkens gränd
Stortorget the oldest square in Stockholm
Stortorget
German Church
Österlånggatan
Själagårdsgatan & Svartmangatan
Svartmangatan

* Έπεται συνέχεια... Stockholm by night!

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Skeppsholmen

Το Skeppsholmen είναι ένα πανέμορφο καταπράσινο νησάκι στο κέντρο της Στοκχόλμης, απέναντι από το Djurgården και την Gamla Stan. Μπορεί κάποιος να το επισκεφθεί με τα πόδια μέσω της γέφυρας Kungsträdgården ή με καραβάκι από το Slussen ή από το Djurgården. Προσωπικά δεν κρύβω πως είναι το αγαπημένο μου σημείο της Στοκχόλμης... 

Östra Brobänken
Södra Blasieholmskajen street from Skeppsholmen
Östra Brobänken
Strandvägen street from Skeppsholmen
Södra Blasieholmskajen street from Skeppsholmen
The swedish flag with the best background! 
Μην χάσετε την ευκαιρία να ανεβείτε!
Gamla Stan from Skeppsholmen
Gamla Stan from Skeppsholmen
Skeppsholmen...

* Έπεται συνέχεια... Gamla Stan, Stockholm by night!

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Skansen

Το Skansen είναι ένα τεράστιο πάρκο-μουσείο σουηδικής ιστορίας που βρίσκεται στο νησάκι Djurgården της Στοκχόλμης. Δημιουργήθηκε το 1891 και είναι το πρώτο ανοικτό μουσείο του κόσμου. Σήμερα οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφθούν 150 παραδοσιακά σπίτια με ανάλογη ξενάγηση από Σουηδούς που είναι ντυμένοι με τις παραδοσιακές ενδυμασίες της εποχής. Είναι πραγματικά εκπληκτικό και αξίζει κάποιος να αφιερώσει πολλές ώρες ή ακόμα καλύτερα μια μέρα ολόκληρη για να το επισκεφθεί και απολαύσει κάθε γωνιά του!

Το εργαστήριο του κεραμοποιού.
Fly like a bird...
Interior of a traditional house
Αγροτόσπιτα 
Big bad Wolf!
Αρκουδίτσες!
Σκιουράκια παντού!
Σουηδάκι
Skogaholm Manor
Νούφαρο

* Έπεται συνέχεια... SkeppsholmenGamla Stan, Stockholm by night!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...