Υποχρεωτική βόλτα στην πόλη!

Αμάν και αυτές οι "γριές" (τους οπαδούς του Ηρακλή εννοώ) δεν μας έφταναν όλα τα άλλα, μας έχουν τρελάνει στις πορείες!

Σήμερα που λέτε δεν έχω παράπονο τα χιλιόμετρα μου τα έκανα και με το παραπάνω...
Να 'ναι καλά οι άνθρωποι που μεριμνούν για την φυσική μου κατάσταση (έχουμε να βγούμε και σε μια παραλία οσονούπω).

 Όλο το κέντρο γύρισα, γιατί λεωφορεία δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα... πάλι καλά που δεν είχε ζέστη δηλαδή γιατί θα ευχόμουν να τον στείλουν στην ερασιτεχνική κατηγορία τον Ηρακλάκο!

Απ' την άλλη τους λυπάμαι και αυτούς τους έρμους... έχουν και αυτοί τα δίκια τους, τη χαρίζεις σε τόσους και τόσους στον Ηρακλή perché no?

Δίκιο μπορεί να έχουν αλλά το χάνουν ακαριαία, απ' τη στιγμή που ΤΟΛΜΗΣΑΝ να γράψουν συνθήματα οι αθεόφοβοι πάνω στο πιο αναγνωρίσιμο και φημισμένο μνημείο της πόλης! Ναι... στον Λευκό Πύργο αναφέρομαι! Αν είναι δυνατόν...

Και έτσι μ' αυτά τα ολίγα σχόλια για την σημερινή μου περιπέτεια σας καληνυχτίζω...

Αυτά βλέπω και σκέφτομαι να φύγω μια ώρα αρχύτερα για την Κεφαλονίτσα μου.

Ετοιμάζω ταξίδι...

Βίρα τις άγκυρες...

...και βάλε πλώρη για Κεφαλονιά!
Μάλιστα! Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω... φεύγω...

Αρκετά όμως με τα άσματα, ας μπούμε στο ζουμί του θέματος! 

Ναι, αποφάσισα να φύγω...

Θα πάω στην λατρεμένη μου Κεφαλονιά! 

Θα πάω να χαρώ τον ήλιο, τη θάλασσα, τη φύση!

Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει... και τελικά κατέληξα! 

Και που κάθομαι εδώ, τι κάνω; 

Περιμένω... μάταια καμιά ευκαιρία, και εν τω μεταξύ λιώνω στη ζέστη!

Εεε... λοιπόν όχι! Basta... δεν θα αφήσω άλλο τον χρόνο μου να χαραμίζεται άδικα!

 

Arrivederci...

Giorno e Notte

Τι ωραία που ήταν χθες... τι όμορφα που πέρασα! 

Καλή παρέα, με φαγάκι και ποτάκι... και ένας Ιταλός να συμπληρώνει τη συνταγή! 

Πόσο λατρεύω να μιλάω ιταλικά... και με το κρασάκι οι λέξεις βγαίναν πιο εύκολα!

Και με όλον αυτό τον ενθουσιασμό της προηγούμενης νύχτας, θέτω μέσα μου το εξής ερώτημα:

Τελικά από που πηγάζει όλη αυτή η αγάπη μου γι' αυτή τη γλώσσα...γι' αυτή τη κουλτούρα;

Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν διαπιστώνω πως όλο αυτό ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Θυμάμαι τη μητέρα μου που μου λέγε πως κατά τη γνώμη της τα ιταλικά είναι η πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου! Δεν είχα παρά να την πιστέψω καθ' ότι η ίδια μιλά 4 ξένες γλώσσες. Έπειτα όποτε τύχαινε να ακούσω κάπου ιταλικά με έπιανε κάτι σαν ανατριχίλα...

Είναι όντως η πιο όμορφη γλώσσα, αποφάνθηκα! "Η γλώσσα των αγγέλων" όπως λένε πολλοί...

Μετά από λίγο άρχισαν δειλά δειλά να μπαίνουν και τα ιταλικά τραγούδια στη μέση, και εκεί είναι που το αποφάσισα!
Εγώ αυτή τη γλώσσα πρέπει να την μάθω όπως και δήποτε!
Με το που τελείωσα το σχολείο λοιπόν και απαλλάχτηκα απ' το πολύ άγχος, φοιτήτρια ούσα, ξεκίνησα το ταξίδι μου στην ιταλική κουλτούρα...

Δεν το μετάνιωσα ποτέ! Μέρα με τη μέρα αυτό το ταξίδι με οδηγεί σε τόπους όλο και πιο μαγικούς, σε μια κουλτούρα τόσο γοητευτική και πλανεύτρα που μου είναι αδύνατο να πάψω να λατρεύω!

Προτείνω σε όλους αυτό το ταξίδι λοιπόν! Μην αρκεστείτε μόνο στη γλώσσα, ακούστε μουσική, δείτε ταινίες, ταξιδέψτε με τη φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα...

Αρκετά σας ζάλισα, καλό ταξίδι εύχομαι...

Squadra Azzurra

Perché gli atleti della Nazionale italiana nelle varie discipline sportive vengono chiamati "gli azzurri"? Ovviamente per via della loro divisa azzurra. Avvenne per la prima volta nel 1911: la Nazionale italiana di calcio indossò la maglia azzurra come omaggio allo sfondo dello stemma di casa Savoia, allora regnante in Italia. Successivamente, l' azzurro è stato adottato anche dalle Nazionali italiane degli altri sport.

Γιατί οι αθλητές της εθνικής Ιταλίας σε διάφορους αθλητικούς κλάδους αποκαλούνται "οι γαλάζιοι"; Προφανώς, λόγω της μπλε στολή τους. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά το 1911: η ιταλική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου φόρεσε τη γαλάζια φανέλα, ως φόρο τιμής στο θέμα της ασπίδας του Οίκου της Σαβοΐας, που εκείνη την εποχή βασίλευε στην Ιταλία. Στη συνέχεια, το γαλάζιο υιοθετήθηκε επίσης και απ' τα υπόλοιπα αθλήματα της εθνικής Ιταλίας.

Πηγή, Tratto da: Nuovo Progetto Italiano 3

Zorro, dancing scene...

 Τι μουσική... Τι χορός...

Μια απ' τις αγαπημένες μου σκηνές στο σινεμά! Απολαύστε την...

The Mask of Zorro (1998)

Directed by Martin Campbell. 
With Antonio Banderas, Anthony Hopkins, Catherine Zeta-Jones

Αποφθέγματα #26

• Ο χρυσός κανόνας είναι πως δεν υπάρχουν χρυσοί κανόνες. -George Bernard Shaw-
• Η ζωή είναι πολύ μικρή για να πίνεις "κακό" κρασί.
• Κάποτε υπήρχαν ηθοποιοί που προσπαθούσαν να γίνουν σταρ. Τώρα υπάρχουν σταρ που προσπαθούν να γίνουν ηθοποιοί. -Laurence Olivie-
• Θάρρος σημαίνει να φοβάσαι, αλλά να πηγαίνεις ούτως ή άλλως. -Dan Rather-
• Είναι προτιμότερο να ξέρεις κάποιες από τις ερωτήσεις παρά όλες τις απαντήσεις. -James Thurber-

Εγώ δεν φοβάμαι

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου πάνω στο οποίο θα εξεταστώ προφορικά αύριο το απόγευμα...

Πάει τελείωσαν τα γραπτά, το πως τα πήγα είναι μεγαααάλη ιστορία, e non ho nessuna voglia di dirla!

Τι ένταση και αυτή; Τι άγχος; 

Δεν αντέχω πια τις εξετάσεις μπούχτισα πως το λένε...

Εγώ δεν φοβάμαι λοιπόν... μακάρι να μπορούσα να το έλεγα αυτό στην πραγματικότητα, μακάρι να ήμουν τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου, για αυτό που είμαι, αυτά που κάνω, αυτά που νιώθω... Κάθε μου βήμα συνοδεύεται από τον φόβο, τον φόβο της αποτυχίας, μήπως δεν είμαι αρκετά καλή, μήπως δεν αξίζει τον κόπο, μήπως το ένα, μήπως τ' άλλο... τρώω τη ζωή μου τελικά!

Θα πάρω παράδειγμα από τον μικρό Μικέλε, τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, και θα παλέψω με τους φόβους μου...

"Paparazzi"

La parola "paparazzo" è, come si puo immaginare, di origine italiana e, per essere più precisi, di invenzione "felliniana"! Il grande Federico Fellini è stato il padre di questo termine: nel famoso film La dolce vita (1960), il protagonista (Marcello Mastroianni) è un giornalista che scrive per un rotocalco scandalistico. Il suo amico fotoreporter nel film si chiama Paparazzo, cognome inventato dal regista. Da allora, dato il successo mondiale de La dolce vita, questo termine è diventato internazionale.

Η λέξη "παπαράτσο" είναι όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, ιταλικής προέλευσης, και πιο συγκεκριμένα, "φελινικής" έμπνευσης!  Ο Federico Fellini είναι ο εμπνευστής αυτής της έννοιας: στη περίφημη ταινία La dolce vita (1960), ο πρωταγωνιστής (Marcello Mastroianni) είναι ένας δημοσιογράφος που γράφει για ένα σκανδαλοθηρικό περιοδικό. Ο φίλος στην ταινία φωτορεπόρτερ ονομάζεται Paparazzo, επίθετο επινοημένο από τον σκηνοθέτη. Από τότε, δεδομένης της παγκόσμιας επιτυχίας της ταινίας, αυτός ο όρος έγινε διεθνής.

 Πηγή, Tratto da: Nuovo Progetto Italiano 3

L'estate è qui!

Ήρθε το πολυπόθητο καλοκαιράκι... αλλά εγώ εδώ, στα γνωστά, λίγο ο καιρός λίγο το διάβασμα δεν μου επέτρεψαν να πλατσουρίσω στη θάλασσα όπως θα ήθελα...
Αχ, πόσο καιρό ήθελα να γράψω κάτι, να πω αυτά που σκέφτομαι, αλλά από αναβολή σε αναβολή το πήγαινα... και το αποφάσισα τώρα, την ώρα ακριβώς που υποτίθεται έπρεπε να διαβάζω! Σε λίγες μέρες δίνω για το πτυχίο...
Κι όμως, μεσούντος του Ιουνίου επέλεξαν οι "ευλογημένοι" να μας εξετάσουν... Οι αλήθεια είναι πως έχω βαρεθεί να δίνω εξετάσεις (για το σχολείο, τις πανελλήνιες, του Πανεπιστημίου, των Αγγλικών, του Ασεπ, των Ιταλικών... και πάει λέγοντας) αλλά μυαλό δε βάζω... επιδιώκω κάθε χρόνο και μια καινούρια εξέταση!

Λοιπόν από που να αρχίσω...; Πέρασε και ένα Α χρονικό διάστημα από την τελευταία φορά που αποφάσισα να γράψω τα "εσώψυχα" μου...
Τελευταία με κατακλύζουν πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα...
Πρώτον απ' όλα προσμονή και ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά στην νέα μου δοκιμασία...
Έπειτα απογοήτευση από ένα κοντινό μου πρόσωπο που τελευταία με έχει δυσαρεστήσει πολύ, δείχνει να μην αναγνωρίζει την αξία μου και την προσπάθεια μου, και νιώθω πως με απλά λόγια "με έχει γραμμένη". Καλύτερα να μην επεκταθώ πάνω στο θέμα, δεν θέλω να το σκέφτομαι...
Νιώθω χαρά για το καλοκαίρι που με περιμένει για την σίγουρη επίσκεψη μου στην Κεφαλλονιά και για την πιθανή επίσκεψη μου στη Γένοβα και στο Portofino (αχ... πόσο το θέλω!!!).
Τέλος νιώθω και μια μικρή περιέργεια για κάτι νέο που δείχνει να αρχίζει δειλά δειλά... δεν ξέρω που θα καταλήξει αλλά ελπίζω πως θα οδηγήσει σε κάτι καλό!
Αυτά τα νέα μου προς το παρόν!

Εύχομαι σε όλους ένα, όχι απλά καλό αλλά μαγευτικό, ονειρεμένο και αξέχαστο Καλοκαίρι...