Οι κριτικοί κινηματογράφου για να πω την αλήθεια δεν μιλάνε και με τα καλύτερα λόγια (τους άρεσε πιο πολύ το Chicago του ίδιου σκηνοθέτη, Rob Marshall), όμως όλα είναι υποκειμενικά... πόσες φορές έχω δει ταινία που την εκθείαζαν και μου φάνηκε "επιεικώς υποφερτή"...; αμέτρητες! Μιλάμε για ένα σπιρτόζο μιούζικαλ που η κεντρική ιδέα είναι εμπνευσμένη από το φελλινικό "8½". Ψυχαγωγική, κεφάτη, νοσταλγική... Αφήνεις πίσω σου για λίγο τα καθημερινά προβλήματα και μεταφέρεσαι σε ένα κόσμο φαντασμαγορικό, ένα κόσμο που φαίνεται να έχει ξεχαστεί... Ταξίδεψα στην Ιταλία του '60 και νοστάλγησα για ακόμα μια φορά τις επιτυχίες και την ακμάζουσα περίοδο της Cinecittà. Εδώ που τα λέμε, αποζημιώνεσαι για την αξία του εισιτηρίου βλέποντας και μόνο 9 σταρ μαζεμένους (από τους οποίους οι 6 είναι βραβευμένοι με Oscar) σε μια ταινία, άλλωστε το μιούζικαλ κινηματογραφικά είναι από τα είδη που τείνει προς εξαφάνιση!
The Story
Ο Guido Contini (Daniel Day-Lewis) υπήρξε κάποτε διακεκριμένος σκηνοθέτης, μόνο που οι τελευταίες του ταινίες ήταν μεγάλες αποτυχίες. Στην προσπάθεια, λοιπόν, να αναβιώσει την καριέρα του φτάνει στη Ρώμη, οπού θα γυρίσει μια νέα ταινία , το 'Italia'. Έχει κανονίσει τα πάντα, χρηματοδότηση, στελέχωση, διαφήμιση αλλά δεν έχει γράψει ούτε μια λέξη. Έχει μια ταινία χωρίς σενάριο. Αναζητεί απελπισμένα έμπνευση. Στρέφεται στην γυναίκα του, στην ηθοποιό-μούσα του, στην ερωμένη του. Τίποτα. Απλά, δεν έχει εμπιστοσύνη στο εαυτό του. Η περιπλάνησή του, θα περάσει από κόσκινο ολόκληρη τη ζωή του. Η αναζήτηση της έμπνευσης έχει μετατραπεί σε υπαρξιακό αδιέξοδο...
(Πηγή: Cinemanews.gr)