Aποφθέγματα #7

• Δεν πεθαίνει ο Θεός σαν χάσουμε την πίστη μας, εμείς πεθαίνουμε όταν πια τη ζωή μας δεν τη φωτίζει αυτή η λάμψη που καθημερινά αναγεννάται, η λάμψη από ένα θαύμα που πηγάζει πέρα από την αντίληψη μας. - Νταγκ Χαμαρσκελντ -
• Δε σε βρήκα γύρω μου, Θεέ μου, λάθεψα και σ' αναζητούσα έξω, ενώ Εσύ ήσουν μέσα μου. - Αγ. Αυγουστίνος -
• Αν έχουμε αυτιά και ακούνε, ο Θεός μιλάει στη γλώσσα μας, όποια και να΄ναι. - Μαχάτμα Γκάντι -
• Τον άνθρωπο πρέπει να τον γνωρίσεις για να τον αγαπήσεις, τον Θεό πρέπει να τον αγαπήσεις για να τον γνωρίσεις.- Μπλαιζ Πασκάλ -
• Εύκολα συγχωρούμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι. Το πραγματικά θλιβερό είναι οι άντρες που φοβούνται το φως. - Πλάτων -
  

Φόβος

Σήμερα αποφάσισα να γράψω για τον φόβο.
Φόβος ένα τόσο παράξενο ίσως και ανεξήγητο αίσθημα που δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη Γη που ζούμε, που δεν τον έχει νιώσει. Ακόμα και οι πιο άφοβοι και ατρόμητοι άνθρωποι... μην ακούτε που λένε... η ψυχούλα τους το ξέρει, απλά στην περίπτωση τους ξέρουν να τον κρύβουν καλά και να τον καμουφλάρουν επιδέξια. Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται κάτι...και όλοι εύχονται να πάψουν να φοβούνται..
Τις προάλλες λοιπόν είχα μια συζήτηση με έναν φίλο για το φόβο... έλεγα πως κατά την γνώμη μου, ζούμε πλέον σε μια κοινωνία φόβου. Φόβος για το οτιδήποτε... έτσι έχουμε γαλουχηθεί να φοβόμαστε τους πάντες και τα πάντα, ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό, να είμαστε πάντα επιφυλακτικοί και να κοιτάμε τον άλλο με καχυποψία. Φοβόμαστε να μιλήσουμε, φοβόμαστε να επικοινωνήσουμε, να εμπιστευτούμε, να αγαπήσουμε και στην τελική φοβόμαστε να ζήσουμε...
Που πήγε η εμπιστοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η αλληλεγγύη; που πήγε η καλή προαίρεση; να κοιτάς,να μιλάς και να συναναστρέφεσαι με τον άλλο και να έχεις το μυαλό σου ελεύθερο και καθαρό απαλλαγμένο από κάθε αρνητική σκέψη. Ακόμα και ανθρώπους που τους γνωρίζουμε αρκετά καλά, οι και τους φίλους μας ακόμα υπάρχουν στιγμές που μέσα μας αρχίζει ένα παιχνίδι αμφισβήτησης... (μήπως τελικά δεν είναι αυτό που δείχνει...; γιατί να το πει αυτό; αφού δεν είναι τέτοιος άνθρωπος... αλλά πως μπορώ να είμαι σίγουρος εγώ για το τι άνθρωπος είναι...)
Όλα αυτά λοιπόν που πήγαν; γιατί η ανθρωπότητα ζει μέσα στο φόβο; ή μήπως όλα αυτά δεν υπήρξαν ποτέ...; Ίσως τελικά είναι στη φύση του ανθρώπου να φοβάται κάτι, ίσως πάλι ο φόβος ως ένα βαθμό είναι χρήσιμος, για να μας περιορίζει από την άκρατη ελευθερία...
Για φανταστείτε έναν άνθρωπο που πραγματικά δεν φοβάται τίποτα... ούτε την μελλοντική κρίση...
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι... καλός ο φόβος αλλά ως ένα βαθμό!!! (το σωστό βαθμό ας ψάξει να τον βρει ο καθένας μόνος του)

Δράμα

Το Σάββατο είχα την τύχη να επισκεφθώ για πολλοστή φορά την πόλη της Δράμας, λόγω μιας συναυλίας που οργάνωσε το ωδείο μου στην πόλη! Κάθε φορά που την επισκέπτομαι είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για μένα... δένομαι όλο και περισσότερο! Κατ' αρχάς η Δράμα είναι ομολογουμένως μια πολύ όμορφη πόλη... ίσως πάλι τα λέω όλα αυτά γιατί κατάγομαι από την Δράμα, αλλά δεν έχετε παρά να την επισκεφθείτε για να διαπιστώσετε μόνοι σας την γοητεία της!


Αποφάσισα λοιπόν να γράψω μερικά πραγματάκια για τη Δράμα!
Πρωτεύουσα του νομού, χτισμένη στους νότιους πρόποδες του Φαλακρού όρους, σε θέση προνομιακή από την άποψη του φυσικού περιβάλλοντος, η πόλη της Δράμας είναι γνωστή για ταν άφθονα νερά της. Από ελάχιστες ιστορικές μαρτυρίες συμπεραίνεται πως στην αρχαιότητα υπήρχε εδώ ο οικισμός Δύραμα ή Ύδραμα. Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν αποκαλύψει οικισμό της Νεολιθικής περιόδου στη θέση "Αρκαδικό".


Κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους η μικρή πόλη κάστρο της Δράμας που αναφέρεται από τον 12ο αι. αποτέλεσε επανειλημμένα πεδίο συγκρούσεων, καταλήφθηκε δε από τους σταυροφόρους, τους Σέρβους του Στέφανου Δουσάν και τους Τούρκους (1383/1384). Χάρη στην παραγωγή, την επεξεργασία και το εμπόριο του φημισμένου καπνού της η πόλη γνώρισε οικονομική άνθηση κατά το β' μισό του 19ου και, κυρίως, τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αι. Σημαντικά γεγονότα των Νεότερων χρόνων ήταν αφενός μεν η μαζική εγκατάσταση προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία μετά την Μικρασιατική καταστροφή, αφετέρου δε η "σφαγή της Δράμας" από τις Βουλγαρικές αρχές κατοχής κατά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Η πόλη της Δράμας έχει 55.000 κατοίκους. Απέχει 650 χλμ ΒΑ από την Αθήνα και 150 χλμ από τη Θεσσαλονίκη.


(Φωτογραφίες: Περιοχή Αγίας Βαρβάρας, πληροφορίες: Διακοπές 2007)
(Περισσότερα πληροφορίες: godrama.gr, dekpota-dramas, drama.gr, geocities, wikipedia, dramaweb, kapatel.gr)

Αγάπη

Παραθέτω λόγω των ημερών ένα απόσπασμα από την Α' επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου σε μετάφραση... που πιστεύω είναι ότι καλύτερο έχει γραφεί ποτέ για την αγάπη!
" Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση, κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δεν μ' ωφελεί.
Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη, εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει,όλα τα ανέχεται σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Ποτέ η αγάπη δεν θα πάψει να υπάρχει."

Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση σε όλους...

Όσα η αγάπη ονειρεύεται...

Παίρνω απόσταση απ' το χθες
να 'ρθούνε κι άλλες εποχές.
Να 'ρθουνε λύπες και χαρές
καινούριες να σου τις χαρίσω.

Παίρνω απόσταση απ' το χθες
για να μπορέσω να με θες
να βρω τραγούδια, μουσικές
καινούριες να σου τραγουδήσω.

Έλα μη μου καίγεσαι,
θα σου χαρίσω ό,τι θες
έλα μη μου καίγεσαι,
όλα μου τ' αύριο και τα χθες
στο τώρα θα τα κλείσω

Όσα η αγάπη ονειρεύεται,
τα αφήνει όνειρα η ζωή.
Μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται.

(Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης)

Εμμονές

Λοιπόν αυτή είναι η πρώτη μου συμμετοχή σε μπλογκοπαίχνιδο...! Και κοίτα που έπεσα...στις εμμονές! Κακά τα ψέματα παιδιά, όλοι έχουμε εμμονές - παραξενιές όπως θες πες το!
Όσο αφορά τις δικές μου τώρα δεν ξέρω πως θα τις βρείτε, αλλά ορισμένες από αυτές εγώ τις θεωρώ τελείως χαζές...
Τέλος πάντων ας αφήσουμε τα πολλά λόγια και ας αρχίσω!

• Εμμονή νούμερο ένα: τρελαίνομαι για ταξίδια, δεν υπάρχει περίπτωση να μου δοθεί η δυνατότητα και η ευκαιρία και να την αφήσω ανεκμετάλλευτη. Θέλω να γυρίσω όλο τον κόσμο...
  
• Εμμονή νούμερο δύο: αγαπώ πολύ το διάβασμα, τα τελευταία χρόνια δε έχω καταντήσει βιβλιοφάγος, δεν ξέρω μ' αρέσει πάρα πολύ, δεν πρόλαβα καλά καλά να τελειώσω τη σχολή και έπιασα τα μυθιστορήματα, την τηλεόραση την έχω σχεδόν καταργήσει.
• Εμμονή νούμερο τρία: έχω τρελή αδυναμία στα γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, τυρί, γιαούρτι) δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτά, κρέας μπορώ να μη ξαναφάω ποτέ δεν με νοιάζει καθόλου, αλλά το γαλατάκι και τη φετούλα τα έχω πραγματικά ανάγκη!
• Εμμονή νούμερο τέσσερα: δεν με αρέσει να φεύγω από το σπίτι χωρίς να φοράω άρωμα, όταν διαπιστώσω ότι ξέχασα να βάλω εκνευρίζομαι!
• Εμμονή νούμερο πέντε: είμαι υπερβολικά τυπική στα ραντεβού μου σε σημείο βλακείας... πηγαίνω 10 λεπτά νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα και όπως είναι φυσικό τρώω κάθε φορά στήσιμο. (καλά η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία χάλασα και εγώ, αλλά δεν φταίω εγώ... οι κακές επιρροές...) Όπως και να χει δεν μ' αρέσει να καθυστερώ...
  
• Εμμονή νούμερο έξι: να πλένω τα χέρια μου κάθε λίγο και λιγάκι, και σε κάθε ευκαιρία.
• Εμμονή νούμερο επτά: αντίθετα με την ελληνική νοοτροπία θέλω να μην αφήνω τις δουλειές και υποχρεώσεις μου για την τελευταία στιγμή. Όπως επίσης δεν μου αρέσει καθόλου να χρωστάω έστω και το ελάχιστο ποσό.
• Εμμονή νούμερο οκτώ: δεν θέλω κανείς να αγγίζει και πολύ περισσότερο να κοιμάται στο μαξιλάρι μου! Ακούγεται τρελό το ξέρω αλλά αυτή την εμμονή την έχω από μικρή!
• Εμμονή νούμερο εννέα: τις ώρες 1.30 με 3.30 περίπου το μεσημέρι να βρίσκομαι σπίτι μου, δεν μου αρέσει καθόλου εκείνες τις ώρες να βρίσκομαι έξω, δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ όταν τις συγκεκριμένες ώρες ήμουνα στη δουλειά!
• Και τέλος εμμονή νούμερο δέκα: η σοκολάτα... τι μπορεί να πει κανείς για αυτήν την θεϊκή τροφή...; σε οποιαδήποτε μορφή (συσκευασμένη, ρόφημα, ζεστή, κρύα, σιρόπι) είναι απλά μια τρελή εμμονή...

Αυτά με τις εμμονές μου... καλά μη νομίζετε έχω και άλλες πολλές ... αλλά διάλεξα ας πούμε τις βασικές το Top 10!

Guinness Records #1

• World's costliest Stadium - England

New Wembley Stadium, London, cost $1.6 billion

• World's biggest Bus

Neoplan Jumbo - Cruiser, 2 in 1 bus, double deck bus, 170 passenger capacity

• World's biggest indoor swimming-pool
  

World water park - Edmonton, Albert, Canada, Size 5 Acres

• World's widest Bridge, Australia

Sydney harbor Bridge, Australia, 16 lanes of car traffic, 8 lanes in the upper floor, 8 lanes in the lower floor

• World's biggest Roman - Catholic Cathedral Ivory - Coast

Basilica of our Lady of Peace, Yamoussoukro Inside sitting capacity 18,000, outside overflow capacity 100,000

Πηγή: Guinness book of world records, funnyslideshows.gr

Waitress

Προχθές νοίκιασα την ταινία Waitress και έχω να πω πως μου άρεσε...! Ήταν φρέσκια, τόσο μεταδοτική.. εντάξει είναι μια αισθηματική κομεντί, όλες σχεδόν οι ταινίες του είδους αρέσουν στις περισσότερες κοπέλες, αλλά αυτή ήταν κάπως διαφορετική...
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που βρίσκεται σε αδιέξοδο, που νιώθει εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που δεν θέλει, σε έναν άντρα που την κακομεταχειρίζεται και στο επάγγελμα της σερβιτόρας που παρ' όλο που το αγαπάει δεν της προσφέρει τα απαιτούμενα μέσα για να μπορέσει να ξεφύγει και να ελευθερωθεί από όλα όσα μισεί. Σ' όλα αυτά έρχεται να προστεθεί μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, που υποχρεωτικά τη δένει ακόμα περισσότερο με τον άντρα της. Μοναδική ηλιαχτίδα στη ζωή της φαίνεται να είναι η αναπάντεχη, κρυφή σχέση με τον γυναικολόγο της. Τελικά όμως ο ερχομός του παιδιού της είναι το καταλυτικό γεγονός που θα την ελευθερώσει από τα δεσμά ενός καταδικασμένου,καταθλιπτικού και μίζερου γάμου, θα της δώσει το κλειδί για την απόδραση της και το εισιτήριο για μια άλλη ευτυχισμένη ζωή.
Μια ταινία γλυκόπικρη που θεωρώ πως ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους και μας υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε και να σπαταλάμε ούτε ένα λεπτό της ζωής μας με καταστάσεις και ανθρώπους που δεν το αξίζουν...

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Adrienne Shelly
Ηθοποιοί: Keri Russell, Nathan Fillion, Cheryl Hines κ.α

Φιλιππαίοι, Γρεβενά, Βασιλίτσα 2007

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την εκδρομούλα μας στα Γρεβενά! Τι ωραία που είχαμε περάσει... Και που δεν πήγαμε μέσα σε 3 ημέρες!
Την πρώτη μέρα στους Φιλιππαίους οπού διανυκτερεύσαμε με το τζάκι μας και τις ατέλειωτες ώρες παίζοντας Παλέρμο... κάναμε και βόλτα στο χωριό! Την επόμενη μέρα κινήσαμε για το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας που αν και το χιόνι ήταν στα τελευταία του εμείς δοκιμάσαμε την υπομονή και τις δυνάμεις μας στο σκι! Και τέλος την ημέρα της επιστροφή μας στους καταρράκτες Τσιουργιάκα, στο υπέροχο χωριό της Σαμαρίνας που έτυχε να έχει και ράλι αντίκα και στην πόλη των Γρεβενών.

Solo te sai rendermi felice
anche con solo una parola...

La Traviata

Πριν μερικές μέρες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω για πρώτη φορά στη ζωή μου Όπερα! Πήγα λοιπόν μετά από παραίνεση μιας φίλης που είναι λάτρης του είδους αλλά και επειδή είχα ανέκαθεν την απορία, τι είναι τέλος πάντων αυτή η Όπερα...;
Γενικά είχα την εντύπωση πως δεν θα μου αρέσει η Όπερα, αλλά επειδή δεν θέλω να βγάζω εύκολα συμπεράσματα χωρίς να έχω δοκιμάσει κάτι, αποφάσισα να πάω σε μια γνωστή Όπερα την "La Traviata" του Giuseppe Verdi που ήρθε εδώ στην Θεσσαλονίκη για λίγες μόνο παραστάσεις.
Τελικά μάλλον είχα δίκιο... μου άρεσε η μουσική, μου άρεσαν και εκτίμησα ιδιαίτερα το ταλέντο των ηθοποιών με τις υπέροχες φωνές τους, αλλά σαν σύνολο δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα!
Με άλλα λογία προτιμώ να παρακολουθήσω μια συναυλία με ανάλογη ορχήστρα και χορωδία, αλλά Όπερα δύσκολα θα ξαναπήγαινα... δεν ξέρω τι φταίει ίσως η αργή εξέλιξη, ίσως το ότι είναι πολύωρη παράσταση...
Τέλος πάντων ότι και να είναι αυτό είναι προσωπική μου άποψη, που δεν πρέπει να είναι αποτρεπτική για κανέναν να επισκεφθεί έστω μια φορά την Όπερα, όλα είναι θέμα γούστου και ιδιοσυγκρασίας, σε μένα δεν άρεσε αλλά σε άλλους μπορεί να αρέσει...

Tips to stay young and happy always!!!

1. Throw out nonessential numbers.
This includes age, weight, and height.
Let the doctors worry about them.. That is why you pay them.

2. Keep only cheerful friends.
The grouches pull you down.
(Keep this in mind if you are one of those grouches!)
3. Keep learning:
Learn more about the computer, crafts, gardening, whatever.
Never let the brain get idle.
'An idle mind is the devil's workshop.'
And the devil's name is Alzheimer's!

4. Enjoy the simple things

5. Laugh often, long and loud. Laugh until you gasp for breath.
And if you have a friend who makes you laugh, spend lots and lots of time with him or her!
6. The tears happen:
Endure, grieve, and move on.
The only person who is with us our entire life, is ourself.
LIVE while you are alive.

7. Surround yourself with what you love:
Whether it's family, pets, keepsakes, music, plants, hobbies, whatever.
Your home is your refuge.

8. Cherish your health:
If it is good, preserve it.
If it is unstable, improve it.
If it is beyond what you can improve, get help.

9. Don't take guilt trips.
Take a trip to the mall, even to a foreign country, but NOT to where the guilt is

10. Tell the people you love that you love them, at every opportunity.

Μια ώρα να σε δω κι αυτό μου φτάνει
να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου
αφού δεν είσαι εδώ αγάπη μου μαζί μου.

Μια λέξη μόνο νά 'ξερες απλά τι κάνει
τι φέρνει πίσω πόση δύναμη μου δίνει
ελπίδες να σωθώ απ' του μυαλού τη δίνη.

(Το Κύμα - Γιώργος Θεοφάνους)

Αποφθέγματα #6

• Το βαρύτερο φορτίο είναι να κουβαλάς πολλές επιθυμίες. –Λαοτσί–
• Αν πάψω να πιστεύω στον εαυτό μου, θα έχω όλο το σύμπαν εναντίον μου. –Ραλφ Ουάλντο Έμερσον–
• Αντιμετώπιζε τα ελαττώματα των άλλων με την επιείκεια που θα έδειχνες εάν ήταν δικά σου. –Κινέζικη παροιμία-
• Η ζωή μας έχει διδάξει πως αγάπη δεν είναι απλά να κοιτά ο ένας τον άλλο, αλλά να κοιτάζουν και οι δυο μαζί προς την ίδια κατεύθυνση. –Antoine de Saint Exupery-
• Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που όσο περισσότερο απλόχερα το σκορπάς, τόσο πολλαπλασιάζεται. –Richarda Huch-

The best love scene ever...

από την ταινία Amelie

Chiamami...

Se un giorno ti venisse voglia di piangere.. Chiamami!

Non prometto di farti ridere, ma potrei piangere con te..

Se un giorno tu decidessi di scappare, non esitare a chiamarmi..

Non prometto di chiederti di restare, ma potrei scappare con te..

Se un giorno ti venisse voglia di non parlare con nessuno.. chiamami..

In quel momento prometto di ascoltare il tuo silenzio..

Ma.. se un giorno tu mi chiamassi e non rispondessi..Vienimi incontro di corsa.. forse ho bisogno di te!

Herman Hesse