Χθες άρχισα να νιώθω πως ήρθε το φθινόπωρο! Χθες, 16 Οκτωβρίου με πέτυχε μια νευρική μπόρα την ώρα που περίμενα το λεωφορείο στο Βαρδάρη. Τα σκούρα σύννεφα που συνωστίζονταν από ώρες στον ουρανό της Θεσσαλονίκης άργησαν αλλά το έκαναν το θαύμα τους, πάνω που αποφάσισα να βγω έξω ώστε να διευθετήσω μια δουλίτσα.
Το υπόστεγο της στάσης δεν κάλυπτε τίποτα γιατί η βροχή ερχόταν από παντού! Μέσα σε μερικά λεπτά οι δρόμοι έγιναν ποτάμια και ο κόσμος έτρεχε να κρυφτεί σε υπόστεγα και εισόδους πολυκατοικιών. Για ένα απροσδιόριστο λόγο μου άρεσε αυτό το ξέσπασμα του καιρού. Και ας βράχηκα... Όσο έβλεπα να πέφτει ραγδαία η βροχή, τόσο πιο ήρεμη ένιωθα.
Παρ' όλα αυτά η ζέστη είναι ακόμα εδώ! Η θερμοκρασία θυμίζει καλοκαίρι και ο κόσμος κυκλοφορεί με κοντομάνικα και ανοικτά παπούτσια. Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά που το καλοκαίρι να παρατάθηκε τόσο... Ίσως και ο καιρός με τον τρόπο του, προσπαθεί να βοηθήσει στην οικονομική δυσχέρεια του Έλληνα, που ξέρει πως θα δυσκολευτεί να ζεσταθεί φέτος το χειμώνα. Ένα από το ωραία που άκουσα είναι πως αν συνεχίσει έτσι ο καιρός σε λίγο θα ψάχνουμε το φλουρί της πρωτοχρονιάς μέσα σε κανένα καρπούζι!
Με όλα αυτά τα παράδοξα δυσκολεύομαι να πιστέψω πως είναι μέσα Οκτώβρη, πως σε δύο μήνες έχουμε τα Χριστούγεννα και πως όλα σιγά σιγά παίρνουν το δρόμο τους (ακόμα και αν αυτός είναι κατηφορικός)...
Από πλευράς μου, προσπαθώ να αντιστέκομαι στα καθημερινά βαρίδια που προσπαθούν να με τραβήξουν κάτω και συνεχίζω να το παίζω αισιόδοξη.
Κατά τα άλλα, διαβάζω σαν μανιακή, είναι πλέον το μοναδικό μου καταφύγιο... Ξεφεύγω διαβάζοντας φανταστικές ιστορίες για ιδιόρρυθμους χαρακτήρες, δολοφονίες, ταξίδια απελευθέρωσης, κρύπτες, μυστήρια και μακρινά χωριά! (Και αρνούμαι πεισματικά, προς το παρόν τουλάχιστον να διαβάσω τις "Πενήντα αποχρώσεις του Γκρι"!!!)
Επίσης έχω αρχίσει ήδη να σκέφτομαι τον επόμενο ταξιδιωτικό προορισμό (παρ'όλο που δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τον τελευταίο...).
Στον επόμενο "τόνο" ετοιμάζω διάφορα... τα οποία ελπίζω να βρω το χρόνο και την όρεξη να τα πραγματοποιήσω...
Το υπόστεγο της στάσης δεν κάλυπτε τίποτα γιατί η βροχή ερχόταν από παντού! Μέσα σε μερικά λεπτά οι δρόμοι έγιναν ποτάμια και ο κόσμος έτρεχε να κρυφτεί σε υπόστεγα και εισόδους πολυκατοικιών. Για ένα απροσδιόριστο λόγο μου άρεσε αυτό το ξέσπασμα του καιρού. Και ας βράχηκα... Όσο έβλεπα να πέφτει ραγδαία η βροχή, τόσο πιο ήρεμη ένιωθα.
Παρ' όλα αυτά η ζέστη είναι ακόμα εδώ! Η θερμοκρασία θυμίζει καλοκαίρι και ο κόσμος κυκλοφορεί με κοντομάνικα και ανοικτά παπούτσια. Δεν θυμάμαι άλλη χρονιά που το καλοκαίρι να παρατάθηκε τόσο... Ίσως και ο καιρός με τον τρόπο του, προσπαθεί να βοηθήσει στην οικονομική δυσχέρεια του Έλληνα, που ξέρει πως θα δυσκολευτεί να ζεσταθεί φέτος το χειμώνα. Ένα από το ωραία που άκουσα είναι πως αν συνεχίσει έτσι ο καιρός σε λίγο θα ψάχνουμε το φλουρί της πρωτοχρονιάς μέσα σε κανένα καρπούζι!
Με όλα αυτά τα παράδοξα δυσκολεύομαι να πιστέψω πως είναι μέσα Οκτώβρη, πως σε δύο μήνες έχουμε τα Χριστούγεννα και πως όλα σιγά σιγά παίρνουν το δρόμο τους (ακόμα και αν αυτός είναι κατηφορικός)...
Από πλευράς μου, προσπαθώ να αντιστέκομαι στα καθημερινά βαρίδια που προσπαθούν να με τραβήξουν κάτω και συνεχίζω να το παίζω αισιόδοξη.
Κατά τα άλλα, διαβάζω σαν μανιακή, είναι πλέον το μοναδικό μου καταφύγιο... Ξεφεύγω διαβάζοντας φανταστικές ιστορίες για ιδιόρρυθμους χαρακτήρες, δολοφονίες, ταξίδια απελευθέρωσης, κρύπτες, μυστήρια και μακρινά χωριά! (Και αρνούμαι πεισματικά, προς το παρόν τουλάχιστον να διαβάσω τις "Πενήντα αποχρώσεις του Γκρι"!!!)
Επίσης έχω αρχίσει ήδη να σκέφτομαι τον επόμενο ταξιδιωτικό προορισμό (παρ'όλο που δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τον τελευταίο...).
Στον επόμενο "τόνο" ετοιμάζω διάφορα... τα οποία ελπίζω να βρω το χρόνο και την όρεξη να τα πραγματοποιήσω...
