Issiz Adam "Πάντα Μόνος"

Υπόθεση
Ο τριαντάρης Αλπέρ είναι ένας ταλαντούχος σεφ που διευθύνει το δικό του εστιατόριο. Μπορεί στην επαγγελματική του ζωή να έχει γνωρίσει την επιτυχία, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και στα προσωπικά του. Ενώ η καθημερινότητά του αναλώνεται μεταξύ γαστρονομικών δημιουργιών, σχέσεων της μίας νύχτας και call-girls, μια επίσκεψη σε ένα μαγαζί μεταχειρισμένων δίσκων και βιβλίων στα δρομάκια του Μπέγιογλου, θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του.
Η Άντα είναι μια γοητευτική, απλή και σχετικά σταθερή γυναίκα λίγο πριν τα 30 της, που σχεδιάζει και ράβει παιδικά κοστούμια. Μια μέρα, καθώς τριγυρνά στα σοκάκια του Μπέγιογλου αναζητώντας ένα παλιό βιβλίο, μπαίνει στο ίδιο βιβλιοπωλείο με τον Αλπέρ. Εκ φύσεως γυναικάς, ο Αλπέρ εντυπωσιάζεται από την ομορφιά της και αρχίζει να την πολιορκεί. Αναζητώντας μια ευκαιρία για να την γνωρίζει, βρίσκει το βιβλίο που ψάχνει, το αγοράζει και της το προσφέρει.
Αυτό το βιβλίο θα αποτελέσει τη σπίθα για μια παθιασμένη σχέση ανάμεσα στους δύο ήρωες. Ο Αλπέρ, όμως, προσπαθώντας να βρει χώρο για την Άντα στη ζωή του, αρχίζει να αισθάνεται περιορισμένος, την ίδια στιγμή που εκείνη, αγνοώντας το «δηλητήριο» που τρέχει στις φλέβες του αγαπημένου της, ζει την απόλυτη ευτυχία του έρωτα.

Κριτική
Πρόκειται για μία ταινία για όλους όσοι μέσα στην μοναξιά τους πιστεύουν πως κρύβεται η ελευθερία τους. Το κυνήγι για την επιτυχία - επαγγελματική, κοινωνική - στον λαβύρινθο των μεγαλουπόλεων αποπροσανατολίζει τον σύγχρονο άνθρωπο από το κυνήγι της προσωπικής ευτυχίας. Το παράδοξο είναι πως όταν - κατά λάθος - η ευτυχία, η πραγματική αγάπη, ο έρωτας του χτυπάνε την πόρτα δεν έχει τη δύναμη να ανοίξει. Θεωρείται πια μεγάλη ευθύνη να είσαι σημαντικός για κάποιον και γι’ αυτό η μοναξιά μοιάζει «ένας ύπνος γλυκός».
Οι ερμηνείες των δύο κεντρικών ηρώων (Αλπέρ και Αντά) αλλά και πολλών δευτεραγωνιστών - όπως η μητέρα του Αλπέρ και οι συνεργάτες του- είναι πολύ καλές και τόσο «επιμελώς ατημέλητες» που μοιάζουν αυθόρμητες και πραγματικές. Οι γειτονιές της Πόλης, που προσφέρονται άλλωστε για καλή φωτογραφία, χρήζουν τα εξωτερικά πλάνα ιδιαιτέρως γοητευτικά.

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Çagan Irmak
Πρωταγωνιστούν: Melis Birkan, Cemal Hunal, Yildiz Kultur

Πηγή: myFILM.gr (Κριτική: Άντυ Δημοπούλου)

Λίστα Βιβλίων #12

23. Γεωργία Μπέσκα - Εκδόσεις Μελίχρυσος

• Όλα τα ονόματα, Ζοζέ Σαραμάνγκου, Καστανίωτης
  
• Δεν είστε ξένος εδώ, Άνταμ Χάσλετ, Ωκεανίδα
  
• Λίγο ακόμη, Χάρης Γούλιος, Κέδρος
  
• Θυμάσαι τα όνειρα σου; Δήμητρα Μήττα, University Studio Press
  

24. Aναστασία Λάμπρια - Εκδόσεις Ποταμός

• Shunga, Marco Fagioli, Seuil
  
• Νόστιμες ημέρες, Δημήτρης Ποταμιάνος, Καστανιώτης
  
• Καταφύγιο ιδεών, Χρήστος Γιανναράς, Δόμος
  
• Μια θάλασσα από σόγια, Δήτρα Ιωάννου, Futura
  
• Η ταράτσα της Μπουμπουλίνας, Ποταμός

Πηγή: LIFO Νο 108 (17.04.08)
Τι προτείνουν οι εκδότες... τι και πως ΕΔΩ

Un Cuore Malato

Se finirà
questa avventura
so che sarà
piuttosto dura

Questo grande arcobaleno
non può sciogliere
il veleno che io dovrò bere insieme a te

Tu come stai
io sto già male
e tu lo sai
che sarà uguale
camminare nella solitudine

Una vita nuova non è facile
non possiamo cancellare
questo nostro grande amore

Un cuore malato fa male perchè
batte forte soltanto per te
e sa che una speranza non c'è

E' un abitudine per me
Ma se piangi come faccio a crederti
Tu lo sai sono disposta a perderti
io non voglio far soffrire te

Un cuore malato fa male perchè
batte forte soltanto per te
e sa che una speranza non c'è

E' un abitudine per me
Io posso morire
No tu non lo devi dire
Come posso stare senza te

Lasciare te
è innaturale
e sento che mi fa già male
Viverti così
non è possibile
Io non posso certamente perderti
Non dobbiamo cancellare
Questo nostro grande amore

Un cuore malato fa male perchè
batte forte soltanto per te
e sa che una speranza non c'è

E' un abitudine per me
Ma se piangi come faccio a crederti
Tu lo sai sono disposta a perderti
io non voglio far soffrire te

Una fiamma dentro il cuore
brucerà ogni nuovo amore
non c'è vita vera senza te
Non c'è vita vera senza...

Un cuore malato fa male perchè
batte forte soltanto per te
e sa che una speranza non c'è

E' un abitudine per me
Io posso morire
No tu non lo devi dire

Io non posso stare senza te

Gigi D'Alessio & Lara Fabian

Un Cuore Malato
Album: Made In Italy
Year: 2006

"Ραντεβού με το Nino Rota"

Ένα μουσικό αφιέρωμα στο βραβευμένο με Όσκαρ, κορυφαίο συνθέτη μουσικής κινηματογράφου στον κόσμο. Διάσημοι συντελεστές, μια εκπληκτική ορχήστρα, ένας σπουδαίος ηθοποιός και τραγουδιστής, ο «απόλυτος ερμηνευτής του Rota» ο Mauro Gioia, και δυο μεγάλες τραγουδίστριες, οι ευρωπαίες ντίβες Catherine Ringer και Martirio, μας κλείνουν ραντεβού με την αξεπέραστη μουσική μεγαλοφυΐα του Nino Rota, με τις μουσικές που αγαπήσαμε!

«Ο Nino Rota σφράγισε με τη μουσική του τον καιρό μας, μεταχειριζόμενος μνήμες αλλοτινών καιρών. Μόνο το μεγάλο ταλέντο του μπορούσε να πετύχει αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα» έλεγε ο φίλος του Μάνος Χατζιδάκις! Ή όπως έλεγε το καλλιτεχνικό του «alter ego», ο Federico Fellini για τον αχώριστο και μυστηριώδη Μαγευτικό του Φίλο: «Ο Nino σκηνοθετεί μουσικά». Κι όπως θα' γραφε το λεξικό των «Πνευματικών Ηρώων του 20ου αιώνα»: «Nino Rota θα πει μαγεία, γιορτή και μελωδία της εικόνας»! Διάσημα μοτίβα, παρλάτες και ιστορικά ντουέτα όπως του Mastroianni και της Ekberg, συνθέτουν μια μαγευτική συναυλία-αφιέρωμα, στο λατρεμένο και από το ελληνικό κοινό, Ιταλό δημιουργό.
Μελωδίες και τραγούδια από τις «Le notti di Cabiria», το «La Dolce Vita», το «8 ½», το «La strada», του Fellini. Από το «Ημερολόγιο» και «Έρωτας και Αναρχία» της Βερτμίλερ, το «Ρόκο» και το «Γατόπαρδος» του Βισκόντι, τα θεατρικά του Γκολντόνι και του Εντουάρντο Ντε Φιλίπο. Φυσικά και από το «Νονό» (The Godfather) του Francis Ford Coppola, για τον οποίο ο Rota τιμήθηκε με Όσκαρ καλύτερης μουσικής το 1975.
Νότες της οικουμενικής τέχνης του Nino, που σημάδεψαν ολόκληρες γενιές, παρουσιάζονται σε μια επετειακή παράσταση, αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατό του και το «2009- έτος Ρότα». Σε σύλληψη του Mauro Gioia, σύνθεση σκηνών από τον Chris Shaw, στενό συνεργάτη του Bob Dylan και Lou Reed και ενορχήστρωση του μοναδικού Tonino Esposito.
To «Ραντεβού με το Nino Rota» είναι απλά ένα ραντεβού με τα φωτεινότερα όνειρά μας, αυτά που είδαμε μέσα στις σκοτεινές αίθουσες. Μια προτροπή να γίνουμε μέρος του κόσμου του, να ονειρευτούμε ξανά σ' αυτό «το νησί που το λένε ζωή». Είναι ένα αφιέρωμα στην πηγαία έμπνευση, στην αληθινή δημιουργία και στην ποιοτική διασκέδαση που τόσο νοσταλγούμε. Ένα αφιέρωμα στο μεγαλύτερο «σατιρικό τραγουδοποιό» της σύγχρονης εποχής. Στο ταλέντο και την οργιαστική του φαντασία. Στην ιδιαίτερη ικανότητα του να υπογραμμίζει τις κινηματογραφικές σκηνές, μουσικά, μοναδικά και ανεξίτηλα. Με την μαεστρία και την λεπτότητα ενός κορυφαίου χειρούργου, που ένωσε τα σώματα του ήχου και της εικόνας παντοτινά.

Οι συντελεστές
Τραγουδούν: Mauro Gioia, Catherine Ringer, Martirio
Ενορχηστρώσεις: Tonino Esposito
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Mauro Gioia

Πηγή: 44' Δημήτρια Δήμου Θεσσαλονίκης
Περισσότερα: Newstime.

Ο Μικρός Πρίγκιπας

O Antoine de Saint-Exupéry έγραψε αυτό το βιβλίο για έναν μεγάλο του φίλο. Αλλά το αφιέρωσε σε όλους εκείνους που είχαν κάποτε ένα φίλο που δεν τον ξέχασαν. Δεν είναι πολύ θλιβερό να ξεχνάς ένα φίλο; Είναι τόσο δύσκολο να έχεις κάποιον που να του λες ότι θέλεις. Κάποιον που να μπορείς να του μιλάς για ένα τριαντάφυλλο ή για ένα αρνάκι, χωρίς αυτός να σου λέει "Είμαι σοβαρός άνθρωπος εγώ". Κάποιον που να είναι κοντά σου τη στιγμή που διψάς και που βγάζει νερό από το πηγάδι για να σου δώσει να πιεις. Όμως αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορούμε να τον αγοράσουμε στα μαγαζιά σαν όλα τα άλλα καλά που αποκτάμε. Πρέπει να τον κερδίσουμε μόνοι μας. "Να τον κάνουμε να μας αγαπήσει".
Ο συγγραφέας που μας μιλάει για την ωραία αυτή φιλία, δεν είναι ένας απλός ονειροπόλος. Δεν ανήκει σε μια παλιά παραμυθένια εποχή. Ανήκει στην εποχή μας. Είναι κι' αυτός άνθρωπος της μηχανής. Ένας αεροπόρος. Τα χέρια του είναι γεμάτα λάδια, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει καθόλου να μας μιλάει για τριαντάφυλλα κι' αστέρια, για ηλιοβασιλέματα και βρυσούλες. Καταπιάνεται με βίδες και σφυριά, μα έχει ένα φωτεινό χαμόγελο. Μας λέει "Το πιο σπουδαίο δεν το βλέπουν τα μάτια". Και ζητάει ένα φίλο για να υπερασπίσουν μαζί αυτό "το πιο σπουδαίο", τη χαρά που δίνει ένα χαμόγελο. "Μόλις οι άνθρωποι χαμογελάσουν, παύουν να είναι σαρκοβόρα ζώα, γίνονται φίλοι".

Πρόλογος βιβλίου " Ο Μικρός Πρίγκιπας"
του Antoine de Saint-Exupéry (εκδόσεις Φιλολογική).
Ολόκληρο το βιβλίο υπάρχει εδώ, καθώς και ερμηνευτικά σχόλια.
Περισσότερα: Wikipedia.

Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών

Η 26 Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών το 2001, με πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης, με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.




Στατιστικά Στοιχεία:

• Στην Ευρώπη, σήμερα ομιλούνται 200 γλώσσες και διάλεκτοι.
• Η πιο διαδεδομένη γλώσσα μεταξύ των Ευρωπαίων είναι τα Αγγλικά, καθώς το 34% των Ευρωπαίων πολιτών τα χρησιμοποιεί ως δεύτερη γλώσσα. Ακολουθούν τα Γερμανικά (12%) και τα Γαλλικά (11%).
• Οι πιο γλωσσομαθείς στην Ευρώπη είναι οι Λουξεμβούργιοι, καθώς το 99% μπορεί να συνεννοηθεί σε τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα. Ακολουθούν Λετονοί και Μαλτέζοι με 93%. Αντιθέτως, μόλις το 29% των Ούγγρων μιλά μια ξένη γλώσσα, ενώ ακολουθούν οι Άγγλοι (30%), οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και οι Ιταλοί (36%).
• Ένας στους δύο Έλληνες (49%) είναι ικανός να συνεννοηθεί σε τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα, ποσοστό το οποίο συμπίπτει με τον κοινοτικό μέσο όρο.
• Το 44% των Ελλήνων έχει ως δεύτερη γλώσσα, μετά τη μητρική, τα Αγγλικά, το 8% τα Γαλλικά και τα Γερμανικά και το 3% συνεννοείται καλύτερα στα Ιταλικά.
• Οι πιο γλωσσομαθείς είναι οι μαθητές, καθώς οκτώ στους δέκα είναι σε θέση να συνεννοηθούν σε τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα.
• Η Ε.Ε επενδύει πάνω από 30 εκατ. ευρώ το χρόνο σε προγράμματα που προωθούν την εκμάθηση των γλωσσών, όπως το Socrates και το Leonardo da Vinci, προγράμματα που αναφέρονται κυρίως σε νέους και ουσιαστικά αφορούν την ανταλλαγή μαθητών ή φοιτητών σε διαφορετικά σχολεία ή πανεπιστήμια της Ευρώπης.
  

Περισσότερα: Wikipedia, Council of Europe, Forthnet, Γραφείο δια βίου Εκπαίδευσης, ΒΗΜΑonline,
Πηγή: Σαν Σήμερα

Αποφθέγματα #19

• Εμπειρία, είναι το όνομα που δίνει ο καθένας στα λάθη του. -Oscar Wilde-
  
• Όταν μία πόρτα κλείνει μια άλλη ανοίγει. Αλλά συχνά κοιτάμε τόσο πολύ και με τόση πικρία τη κλειστή πόρτα, που δε βλέπουμε αυτή που έχει ανοιχτεί για μας. -Alexander Graham Bell-
• Η αγάπη είναι πράξη, όχι συναίσθημα. Η αγάπη είναι επιλογή. Στην πραγματικότητα, η αγάπη είναι εντολή. -Mack Timberlake-
• Οι άνθρωποι και τα έθνη δεν είναι σπουδαίοι λόγω της αξίας του πλούτου τους, αλλά λόγω του πλούτου των αξιών τους. -Ed Cole-
• Η φαντασία μας, μας παρηγορεί για όλα εκείνα που δεν μπορούμε να είμαστε και το χιούμορ μας γι' αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα. -Άγνωστος-

Istruzioni per l' uso

Τελικά με διαβάζετε...
Και εγώ που νόμιζα ότι μόνη μου τα γράφω, μόνη μου τα βλέπω... (εντάξει όχι και τελείως μόνη, έπεσε το σχετικό σύρμα για το blog σε μερικούς εκλεκτούς φίλους).
Τι να πω... Χαίρομαι!
Είναι ευκαιρία λοιπόν να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα...
Αυτά που γράφω, επιλέγω και τα γράφω. Τις περισσότερες φορές βέβαια πρόκειται για θέματα γενικού ενδιαφέροντος και ποικίλης ύλης (τραγούδια, ταινίες, βιβλία, φωτογραφίες, άρθρα από τα τελευταία φροντίζω πάντα να αναφέρω την πηγή).
Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν αναφέρομαι σ' αυτά... αναφέρομαι στα άλλα, τα πιο προσωπικά!
Οφείλω να εξηγηθώ, για να μην παρεξηγηθώ...
Εννοείται πως αυτά που επιλέγω να γράψω δεν είναι τα μόνα πράγματα που σκέφτομαι και με απασχολούν! Έχω πολλά στο μυαλό μου... (το ποιο; χι,χι).
Τέλος πάντων το θέμα είναι πως καλώς ή κακώς επιλέγω και γράφω κάποια. Εγώ το βλέπω σαν καταγραφή, σαν "ημερολόγιο" κατά μια έννοια, ένα "ημερολόγιο" που σας αφήνω να του ρίχνεται μια κλεφτή ματιά.
Επιλογή μου...
Απλά θέλω να μοιράζομαι κάτι από αυτά που σκέφτομαι...
Τώρα αν κάποιος τυχόν πιστεύει πως με γνωρίζει σαν άνθρωπο και σαν χαρακτήρα, και καταλαβαίνει τι ακριβώς νιώθω διαβάζοντας τις 10-15 σειρούλες που γράφω κάθε τόσο...
Γελιέται!

Monte Carlo, Monaco

L' opportunità perduta

Ho promesso (a me) di non scriverti mai di nuovo...
Ma ecco sono qua, pronta di violare la mia promessa!
Non so... però col tempo comincio a dubitare della mia decisione, la decisione che ho preso quel particolare ora...
Ma lascia stare... allora non posso cambiare qualcosa e sinceramente non voglio cambiare qualcosa. Questo ch' è fatto è fatto oppure (per essere più giusta) questo che non è fatto.
Per me le cose sono state sempre chiare...
1+1 fanno 2 e in nessun caso o particolare occasione 4 o 8 o 152.
Non mi pento... no, soltanto dubito...
Perché scrivo in Italiano? (Sicuramente ho fatto sbagli, ma non mi importa)
Perché cosi mi piace...

Ora, hai perso la tua opportunità... :P

Walking Away (Versione Italiana)

Staring at the door, but knows

i want you girl to stay,
but we both knows i gots to walk away
we’ve been here so many times before
can’t take the arguments no more
so many night just get a little night away so

I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away
Sometimes some people get me wrong
when it’s something I’ve said or done
sometimes you feel there is no fun
that’s why you turn and run

Vivo tutto a modo mio
e quando sbaglio pago io
compromessi non faccio mai
io non potrei
la notte non ci dormirei
se mi conosco un po’
con quale coraggio poi
negli occhi ti guarderei

I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away

Ormai sono stanco vedi
non vorrei più difendermi da te
lo sai che la mia dignità
è la mia libertà
sai che io non permetterei
lati oscuri tra di noi
dovresti capire che ti
sbagli su di me
io detesto le falsità
le mezze verità
con quale coraggio poi
negli occhi ti guarderei

I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away from the troubles in my life
I’m walking away oh to find a better day
I’m walking away

Pranzo di Ferragosto

"Αυγουστιάτικο Γεύμα στη Ρώμη"
Ο Τζάνι είναι ένας μεσήλικας που ζει μαζί με τη χήρα μητέρα του σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Ρώμης. Την εβδομάδα πριν την αργία του Δεκαπενταύγουστου, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας του, ζητά στον Τζάνι να φιλοξενήσει την ηλικιωμένη μητέρα του ώστε να μπορέσει να φύγει δύο ημέρες με την οικογένεια του. Ως αντάλλαγμα, θα του καλύψει ένα μερίδιο από τα κοινόχρηστα που χρωστά. Ο διαχειριστής, όμως, εντέλει, εκτός από τη μάνα του πηγαίνει στον Τζάνι και τη θεία του! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Τζάνι αναγκάζεται να φιλοξενήσει και τη μητέρα του φίλου του και προσωπικού του γιατρού! Θα τα καταφέρει να τα βγάλει πέρα με την παρουσία όλων αυτών των δυναμικών γυναικών; Κομεντί που ξεχώρισε στο περσινό φεστιβάλ Βενετίας, ανθρωποκεντρική και έτσι δοσμένη ώστε να αφήνει στον θεατή γλυκά συναισθήματα.

Αυτή η περίεργα επίκαιρη ταινία θα σας κερδίσει με τη χαμηλών τόνων γοητεία της καθώς με προσοχή ολοκληρώνει ένα γλυκό πορτρέτο της τρίτης ηλικίας και εξετάζοντας παράλληλα το πώς το πνεύμα δεν εξαρτάται από τη σωματική εξασθένηση.

Ο ήρωας μας βλέπει τη φροντίδα των ηλικιωμένων ως βάρος, και πίσω από μια σειρά τρυφερών και αστείων επεισοδίων κρύβεται μια ειλικρινής στάση από τον δημιουργό, που χωρίς διαθέσεις εύκολου εντυπωσιασμού κοιτάζει με σχεδόν ντοκιμαντεριστική ευαισθησία και με χρήση λεπτού χιούμορ το χάσμα των γενεών με τρόπο φρέσκο και διαφορετικό.

Η ταινία, μια παραγωγή του Ματέο "Γόμορρα" Γκαρόνε, αγαπήθηκε παντού από το κοινό, και στη Βενετία τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου πρώτου φιλμ για τον 59χρονο (!) σκηνοθέτη Τζιάνι Ντι Γκρεγκόριο.

Πηγή: Εφημερίδα Εξώστης, Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ.
Περισσότερα: Imdb, Wikipedia, YouTube Trailer.

Φεύγουν Καράβια...

Να 'σουνα, θάλασσα κι εσύ
και η ζωή μικρό νησί
και η ζωή μικρό νησί
να 'ρθω ν' αράξω.
Να 'χα καρδιά μα και πυγμή
όλα στη γη σε μια στιγμή
όλα στη γη σε μια στιγμή
για να τ' αλλάξω.

Στίχοι: Πάνος Φαλάρας


Έτσι... γιατί μου ' ρθε!

He's Just Not That Into You

Καιρό έχω να γράψω για ταινία...
Εεε λοιπόν ήρθε η στιγμή! Ήγγικεν η ώρα...
Πως μου ήρθε να γράψω γι' αυτή την ταινία...; Νομίζω ο τίτλος και μόνο τα λέει όλα!
Ελληνιστί "Απλώς δεν σε γουστάρει".
Από ότι διάβασα στις λεπτομέρειες της ταινίας, βασίζεται σε ένα βιβλίο των σεναριογράφων του "Sex and the City" Γκρεγκ Μπέρεντ και Λιζ Τουτσίλο. Και μάλιστα η όλη ιδέα ξεκίνησε από μια ατάκα της σειράς.
Παρ' όλο που ομολογώ πως πότε δε μου άρεσε και δεν παρακολουθούσα έστω και ένα επεισόδιο της σειράς... η ταινία που υποθέτω είναι πάνω κάτω της ίδιας λογικής... ήταν ενδιαφέρουσα!
Και αυτό γιατί μιλάει καθαρά για ένα θέμα που όλες οι γυναίκες γυροφέρνουμε στο μυαλό μας... αλλά σπάνια παραδεχόμαστε!
Όχι, δεν τον χτύπησε κεραυνός... δεν έχασε το κινητό του... ούτε έπαθε αμνησία...
Ο λόγος που δεν σου τηλεφωνεί είναι απλά επειδή δεν σε γουστάρει!!!

Εκτός από αυτή την κυρίαρχη ιδέα, η ταινία πραγματεύεται και διάφορα άλλα θέματα και προβληματισμούς των ανθρώπινων σχέσεων...
Τελικά... ότι και να λέμε και όσο κι αν προσπαθούμε να κατηγοριοποιήσουμε και να ερμηνεύσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις ανθρώπινες σχέσεις... Ο "άνθρωπος" πάντα μας εκπλήσσει... πάντα ανατρέπει τους κανόνες! (Αυτό το μήνυμα περνά και στο τέλος της η ταινία).
Σε όλους τους κανόνες άλλωστε.. υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

ΗΠΑ 2009

Σκηνοθεσία: Ken Kwapis

Παίζουν: Ben Affleck, Jennifer Aniston, Scarlett Johansson, Drew Barrymore, Jennifer Connelly, Kevin Connelly, Bradley Cooper, Ginnifer Goodwin, Justin Long.

Περισσότερα: Imdb, Wikipedia, YouTube Trailer.

Λίστα Βιβλίων #11

21. Άρης Μραγκόπουλος - Εκδόσεις Τόπος

• We are now beginning our descnt, James Meek, Canongate
• Τι ζητούν οι βάρβαροι, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ελληνικά γράμματα
• Tokyo Trilogy, David Peace, Faber & Faber
• Un roman sentimental, Alain Robbe-Grillet, Fayard
• Ο τρελός πρόεδρος και η γυναικεία ηδονή, Πέπη Ρηγοπούλου, Τόπος

22. Νώντας Παπαγεωργίου - Εκδόσεις Μεταίχμιο

• Του φιδιού το γάλα, Γιάννης Ξανθούλης, Ελληνικά γράμματα
• Έρωτας νυν και αεί, Γιάννης Καλπούζος, Ίκαρος
• Καθένας, Φίλιπ Ροθ, Πόλις
• Στη γέφυρα του Γαλατά, Η Κωνσταντινούπολη του χθες και του σήμερα, Χέιρτ Μακ, Μεταίχμιο
• Αιχμηρά αντικείμενα, Τζίλιαν Φλιν, Μεταίχμιο

Πηγή: LIFO Νο 108 (17.04.08)
Τι προτείνουν οι εκδότες... τι και πως ΕΔΩ

ΝΑΜΑ - Το ψαράκι

Είπε κανείς για ψαράκι;
C' est moi...!

Η ευτυχία είναι σαν ένα μπουκάλι κρασί που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Μας περιμένει να το ανοίξουμε και να το πιούμε. Αλλά εμείς έχουμε χάσει το ανοιχτήρι!

Ιστιοπλοΐα 2009

Και διευκρινίζω 2009 γιατί θέλω να ελπίζω πως έπεται κ συνέχεια... πως η φετινή μου εκδρομούλα ήταν μόνο η αρχή...!


Το σκάφος μας... η "Χίμαιρα" πλησιάζοντας την Θάσο.

Ώρα να ανοίξουμε πανιά...


Θάσος, Θάσος και πάλι Θάσος... καταπράσινη και μαγευτική όπως πάντα!

Βιντζιρέλο (Ομολογώ, δεν θυμόμουν ότι το λέγαν έτσι... στο ίντερνετ το έψαξα... σόρυ Καπετάνιε... μας τα 'λεγες, αλλά εμείς που μυαλό...;).

Αχ, τι νερά... θέλω βουτιά τώρα!!! (Σημείωση: αυτή την ανάρτηση δεν πρέπει να τη δω χειμώνα... καταλαβαίνετε...).


Τα άλλα σκάφη της παρέας... (το δικό μας φυσικά ήταν το καλύτερο... :Ρ).


Θάλασσα πλατειά, σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις... Θάλασσα βαθειά, μια στιγμή δεν ησυχάζεις...


Άσπρα καράβια τα όνειρα μας για κάποιο ρόδινο γιαλό...

Αποφθέγματα #18

• Πολλοί παρακαλούν να παραμερίσουν τα βουνά των δυσκολιών, όταν αυτό που πραγματικά χρειάζονται είναι το κουράγιο να τ’ ανεβούν.
• Όσο μελετάς, τόσο θα ανακαλύπτεις την αμάθειά σου – Σεβινιέ-
• Μερικοί φαίνονται μεγάλοι, γιατί τους περιστοιχίζουν μικροί.
• Να μη λυπάσαι που οι ωραίες στιγμές φεύγουν, να θυμάσαι πως κάποτε υπήρξαν.
• Ο άνθρωπος αποκαλύπτει πληρέστερα το χαρακτήρα του, όταν περιγράφει το χαρακτήρα κάποιου άλλου. -Ρίχτερ-

From Souvenirs To Souvenirs... I live...

Δεν ήμουν εδώ...

Αυτό το μικρό διάστημα της απουσίας μου συνέβησαν διάφορα γεγονότα που άφησαν το καθένα τα δικά του σημάδια-μνήμες...
Ναι... τελικά για αυτό ζούμε... για τις εμπειρίες... για τις εμπειρίες που γίνονται αναμνήσεις... γιατί αυτό που μένει τελικά στον άνθρωπο είναι οι αναμνήσεις... !
Είναι όλα τα όμορφα και τα άσχημα που έζησε... είναι οι στιγμές που μοιράστηκε... που γέλασε που έκλαψε... αυτή είναι η πραγματική μας περιουσία...
Ναι, αυτή την περιουσία την θέλω... και θέλω να είναι μεγάλη...!!!

Πέρασα ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο σε ιστιοπλοϊκό... πραγματικά πρωτόγνωρη και συναρπαστική εμπειρία... ήλιος, θάλασσα, παρέα... μια μικρή παράταση του καλοκαιριού μου!

Και μετά... μετά τα δύσκολα... έφυγε ένας δικός μου άνθρωπος... δεν θα τον ξαναδώ... μα θα τον θυμάμαι πάντα... μοιραστήκαμε τόσα πολλά, τόσα καλοκαίρια... τόσους περιπάτους στο βουνό... τόσες απίθανες ιστορίες... τόσες όμορφες στιγμές... τόσες αναμνήσεις!
Όχι, αυτά δεν σβήνουν...