Έχω αρχίσει να κουράζομαι... αλλά συνεχίζω! Σφίγγω τα δόντια και κάνω υπομονή... (μπας και γίνει και για μένα ο ουρανός πιο γαλανός...)
Μέρα, με τη μέρα απογοητεύομαι όλο και περισσότερο από τους ανθρώπους!
Αδυνατώ να τους καταλάβω, αδυνατώ να παραδεχθώ πως υπάρχει τόση κακία και τόσος φθόνος.
Αδυνατώ να καταλάβω πως γίνεται, ακόμα και όταν όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, μέσα σε μια μέρα, μέσα σε μια ώρα να γυρίζει ο κόσμος σου ανάποδα.
Φταίω εγώ ίσως, που εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, που ελπίζω σε αυτούς...
Δεν θέλω να γίνομαι απαισιόδοξη και αχάριστη, δεν έχω λόγο. Μερικές αναποδιές δεν πρέπει να με καταβάλουν.
Είμαι πρόθυμη να κάνω θυσίες, έχω κάνει και κάνω καθημερινά.
Δεν ζητάω πολλά, μόνο αυτές μου οι θυσίες να πιάνουν τόπο, να νιώθω πως υπάρχουν άνθρωποι που τις εκτιμούν.
Ο Δεκέμβρης μπήκε ομολογουμένως πολύ επεισοδιακά, εύχομαι πως από δω και πέρα μόνο ευχάριστες εκπλήξεις μου επιφυλάσσει...
Μέρα, με τη μέρα απογοητεύομαι όλο και περισσότερο από τους ανθρώπους!
Αδυνατώ να τους καταλάβω, αδυνατώ να παραδεχθώ πως υπάρχει τόση κακία και τόσος φθόνος.
Αδυνατώ να καταλάβω πως γίνεται, ακόμα και όταν όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, μέσα σε μια μέρα, μέσα σε μια ώρα να γυρίζει ο κόσμος σου ανάποδα.
Φταίω εγώ ίσως, που εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, που ελπίζω σε αυτούς...
Δεν θέλω να γίνομαι απαισιόδοξη και αχάριστη, δεν έχω λόγο. Μερικές αναποδιές δεν πρέπει να με καταβάλουν.
Είμαι πρόθυμη να κάνω θυσίες, έχω κάνει και κάνω καθημερινά.
Δεν ζητάω πολλά, μόνο αυτές μου οι θυσίες να πιάνουν τόπο, να νιώθω πως υπάρχουν άνθρωποι που τις εκτιμούν.
Ο Δεκέμβρης μπήκε ομολογουμένως πολύ επεισοδιακά, εύχομαι πως από δω και πέρα μόνο ευχάριστες εκπλήξεις μου επιφυλάσσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου