Όπως ανοίγει ο ουρανός μπροστά σου
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης.
Με στελνεις, με στέλνεις... με παρασέρνεις
Με στελνεις, με στέλνεις... στο πουθενά.
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης.
Με στελνεις, με στέλνεις... με παρασέρνεις
Με στελνεις, με στέλνεις... στο πουθενά.
Στίχοι: Μπάμπης Στόκας
3 σχόλια:
:)
Όμορφοι στίχοι!
Την καληνύχτα μου!
"Να εχω μια καταρα για ευχη,
να χασω το κλειδι του παραδεισου,
να ρεω σαν ποταμι στη βροχη,
σα βοτσαλο να λιωνω στην ακτη σου"
Απο τους πιο αγαπημενους στιχους
George
Όντως ωραίοι στίχοι!
Εγώ αυτούς τους έβαλα γιατί ταίριαζαν με αυτά που σκεφτόμουν αυτές τις μέρες...
Thanks George!!!
Δημοσίευση σχολίου