Τελικά με διαβάζετε...
Και εγώ που νόμιζα ότι μόνη μου τα γράφω, μόνη μου τα βλέπω... (εντάξει όχι και τελείως μόνη, έπεσε το σχετικό σύρμα για το blog σε μερικούς εκλεκτούς φίλους).
Τι να πω... Χαίρομαι!
Είναι ευκαιρία λοιπόν να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα...
Αυτά που γράφω, επιλέγω και τα γράφω. Τις περισσότερες φορές βέβαια πρόκειται για θέματα γενικού ενδιαφέροντος και ποικίλης ύλης (τραγούδια, ταινίες, βιβλία, φωτογραφίες, άρθρα από τα τελευταία φροντίζω πάντα να αναφέρω την πηγή).
Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν αναφέρομαι σ' αυτά... αναφέρομαι στα άλλα, τα πιο προσωπικά!
Οφείλω να εξηγηθώ, για να μην παρεξηγηθώ...
Εννοείται πως αυτά που επιλέγω να γράψω δεν είναι τα μόνα πράγματα που σκέφτομαι και με απασχολούν! Έχω πολλά στο μυαλό μου... (το ποιο; χι,χι).
Τέλος πάντων το θέμα είναι πως καλώς ή κακώς επιλέγω και γράφω κάποια. Εγώ το βλέπω σαν καταγραφή, σαν "ημερολόγιο" κατά μια έννοια, ένα "ημερολόγιο" που σας αφήνω να του ρίχνεται μια κλεφτή ματιά.
Επιλογή μου...
Απλά θέλω να μοιράζομαι κάτι από αυτά που σκέφτομαι...
Τώρα αν κάποιος τυχόν πιστεύει πως με γνωρίζει σαν άνθρωπο και σαν χαρακτήρα, και καταλαβαίνει τι ακριβώς νιώθω διαβάζοντας τις 10-15 σειρούλες που γράφω κάθε τόσο...
Γελιέται!
2 σχόλια:
Κάνε αυτά που θέλεις και άσε τους άλλους να σκέφτονται ο,τι θέλουν.
Δεν χρειάζεται καν απολογίες ή ξεκαθαρισμοί.
Αν γνωρίζεις ποια είσαι, το τι νομίζουμε οι άλλοι, περισσεύουν.
Caro mio peggior nemmico travestito da santone...VAFFANCULO!
Αχ, πολύ χαίρομαι που με καταλαβαίνεις και με υποστηρίζεις Μάνο μου...
Ίσως έχεις δίκιο, απλά δεν μ' αρέσει να αφήνω θαμπά σημεία! Θέλω να είμαι ξεκάθαρη και ειλικρινής!
Να 'σαι καλά... τα λόγια σου πραγματικά με βοηθούν και με ενθαρρύνουν!
Δημοσίευση σχολίου