Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Αφιέρωμα #1

Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι - Milan Kundera
Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι' αυτό το βιβλίο, ευτυχώς όμως μιλάει από μόνο του...
Είναι η πιο ειλικρινής γραφή που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής, είναι ένα βιβλίο που πραγματεύεται ερωτήματα και σκέψεις τόσο αληθινές και καθημερινές που σε σοκάρει η σχεδόν ταύτιση τους με τις δικές σου...
  • "Κάποτε, εδώ και πάρα πολύ καιρό, ο άνθρωπος άκουγε κατάπληκτος το τακτικό σφυροκόπημα που του ερχόταν από τα βάθη του στέρνου του και αναρωτιόταν τι μπορούσε να σήμαινε αυτό. Δεν μπορούσε να ταυτιστεί με ένα σώμα, μ' αυτό το τόσο ξένο και άγνωστο πράγμα. Το κορμί ήταν ένα κλουβί και στο εσωτερικό του, κρυβόταν κάτι που κοίταζε, άκουγε, τρόμαζε, σκεφτόταν κι απορούσε αυτό το κάτι, αυτό το λείψανο που απόμενε όταν αφαιρούσε κανείς το σώμα, ήταν η ψυχή.
    Βέβαια, σήμερα, το σώμα έπαψε να είναι ένα μυστήριο, αυτό που φωλιάζει στο στέρνο είναι η καρδία, το ξέρουμε, και η μύτη δεν είναι παρά η απόληξη ενός σωλήνα που περνάει για να φέρνει οξυγόνο στους πνεύμονες. Το πρόσωπο δεν είναι παρά ο πίνακας πλοήγησης στον οποίον καταλήγουν οι φυσικοί μηχανισμοί: η πέψη, η όραση, η ακοή, η αναπνοή, η σκέψη.
    Από τότε που ο άνθρωπος μπορεί να κατονομάσει όλα τα μέρη του σώματος του, αυτό το σώμα τον ανησυχεί λιγότερο. Ο καθένας ξέρει πια ότι η ψυχή δεν είναι παρά η δραστηριότητα της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου. Η δυαδικότητα ψυχής και σώματος κρυβόταν πίσω από θέματα επιστημονικά, σήμερα είναι μια παρωχημένη προκατάληψη που πραγματικά σε κάνει να γελάς."
  • "Προσπαθούσε, μέσα απ' το σώμα της, να δει τον εαυτό της." "Δεν ήταν η ματαιοδοξία που την τραβούσε σ' αυτόν τον καθρέφτη, αλλά η κατάπληξη του ν' ανακαλύπτει το εγώ της. Ξεχνούσε ότι είχε μπροστά στα μάτια της τον πίνακα πλοήγησης των φυσικών μηχανισμών. Νόμιζε ότι έβλεπε την ψυχή της που της αποκαλύπτονταν κάτω από τις γραμμές του προσώπου της."
  • "Η μοναδικότητα του εγώ κρύβεται ακριβώς στο αδιανόητο που έχει το ανθρώπινο όν. Δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί παρά μόνον αυτό που είναι απαράλλαχτο σε όλα τα πλάσματα, αυτό που τους είναι κοινό. Το ατομικό "εγώ", είναι εκείνο που διακρίνεται από το γενικό, δηλαδή αυτό που δεν αφήνεται ούτε να μαντευθεί, ούτε εκ των προτέρων να υπολογισθεί, αυτό που πρέπει πρώτα να αποκαλύψεις, ν' ανακαλύψεις, να κατακτήσεις στον άλλον."
Αποσπάσματα από το βιβλίο "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι"
Συγγραφέας: Milan Kundera
Εκδόσεις: Εστία

3 σχόλια:

kioy είπε...

Πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο, όπως μας το αυτοαποκαλύπτεις!

:)

Την Καληνύχτα μου...

Urban Fish είπε...

Είναι πραγματικά ενδιαφέρον!!!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Ανώνυμος είπε...

Το ατομικό "εγώ", είναι εκείνο που διακρίνεται από το γενικό, δηλαδή αυτό που δεν αφήνεται ούτε να μαντευθεί, ούτε εκ των προτέρων να υπολογισθεί, αυτό που πρέπει πρώτα να αποκαλύψεις, ν' ανακαλύψεις, να κατακτήσεις στον άλλον."

ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...