Νομίζω πως όλοι γνωρίζουμε την έννοια της και όλοι είτε την έχουμε βιώσει από ανθρώπους του περιβάλλοντος μας είτε δυστυχώς έχουμε πέσει ηθελημένα ή αθέλητα στο παράπτωμά της. Όλοι αργά η γρήγορα, λιγότερο ή περισσότερο λόγω ανάγκης ή λόγω κάποιον περιστάσεων, υπάρχουν αλήθεια τόσες αιτίες, προσποιούμαστε. Και λέω προσποιούμαστε και όχι υποκρινόμαστε γιατί κατ' εμέ υποκρισία δεν είναι αυτό! Ούτε υποκριτές μπορούν να χαρακτηριστούν οι άνθρωποι που πρόσκαιρα και τυχαία σε κάποια δεδομένη στιγμή και κάτω από δεδομένες συνθήκες προσποιήθηκαν, αυτό λίγο πολύ το έχουμε κάνει όλοι... και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο μάλλον ψεύδεται.
Όχι, υποκρισία με την κυριολεκτική σημασία της είναι η μόνιμη προσποίηση, είναι το συνεχές θέατρο, είναι μια ζωή που παίζεται καθημερινά σαν παράσταση, μια ζωή πλαστή και ψεύτικη. Υποκριτές είναι άνθρωποι που έχουν κάνει την υποκρισία ρούχο, ρούχο που φορούν καθημερινά και δεν το βγάζουν στιγμή από πάνω τους. Υποκριτές είναι άνθρωποι που άλλα σκέφτονται, άλλα λένε και άλλα δείχνουν προς τα έξω και τελείως διαφορετικοί είναι από την εικόνα που έντεχνα ή άτεχνα παρουσιάζουν...
Οι υποκριτές δεν είναι ούτε κλειστοί χαρακτήρες, ούτε εσωστρεφείς, είναι απλά κάλπικοι, είναι άνθρωποι που ηθελημένα και με πλήρη συναίσθηση κρύβουν την αλήθεια, τον πραγματικό εαυτό τους, πιστεύω πως πολλές φορές και οι ίδιοι νιώθουν εγκλωβισμένοι μέσα στο ψέμα και στην εικονική ζωή που έχουν πλάσει για τον εαυτό τους.