Θέλω τόσα να πω...
όμως διστάζω, φοβάμαι, δεν είμαι έτοιμη,
δεν είμαι σίγουρη...
Αχ, και να μπορούσα να
κατευθύνω την καρδία μου,
να τιθασεύσω τη σκέψη μου,
να πάψω να προστατεύω τόσο τον εαυτό μου,
και απλά να αφεθώ σε ένα συναίσθημα τόσο
όμορφο και αληθινό...
5 σχόλια:
Μικρή μου , μακάρι η καρδιά να είχε τιμόνι , φρένο και γκάζι.Να πηγαίνει μόνο εκεί που θέλουμε και με την ταχύτητα που εμείς επιθυμούμε...
Μακάρι...
κάνε τα στραβά τα μάτια στη λογική.
Nαι, έτσι είναι fcs! Όσο σκληροί κ αν το παίζουμε μερικά πράγματα δεν είναι εύκολο να τα ελέγξουμε, γιατί απλά είμαστε άνθρωποι...!
Narita, ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου!
όμως κοριτσάκι μου, άν οντως ήταν αληθινό αυτο που νιωθεις, δεν θα μπορούσες ουτε να τιθασεύσεις το αίσθημα σου, ουτε και να αυτοπροστατευτείς..
καλη σου μερα :))
Μπορεί να έχετε δίκιο... αλλά η κατάσταση είναι από λίγο εώς πολύ μπερδεμένη...
Καλημέρα!!!
Δημοσίευση σχολίου