Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Τα μαθητικά τα χρόνια...

Μπορεί να έχω τελειώσει το σχολείο εδώ και αρκετό καιρό πλέον, δεν έχω πάψει όμως ποτέ να το σκέφτομαι και να το αναπολώ. Κάθε φορά που πλησιάζει ο Μάης και γενικά η περίοδος των εξετάσεων σκέφτομαι και εγώ το σχολείο μου και ειδικά την τελευταία χρονιά!
Εντάξει το ξέρω πως τα πράγματα ήταν δύσκολα διάβασμα, άγχος, αγωνία, προσμονή και ελπίδα... τόσα πολλά έντονα συναισθήματα... και όμως τώρα που έχουν περάσει 5 χρόνια όλα αυτά τα θυμάμαι και μου έχουν αποτυπωθεί στο βιβλίο των αναμνήσεων σαν μια περίοδος δύσκολη αλλά συνάμα τόσο ξεχωριστή!
Σήμερα αρχίζουν οι εξετάσεις για χιλιάδες παιδιά που ονειρεύονται και παλεύουν για το μέλλον τους... Θέλω να τους ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία!!!
Αυτό που θα τους έλεγα όπως τα έλεγα και πέρσι στον αδελφό μου που ήταν στην ίδια θέση είναι πως δεν χρειάζεται άγχος... μόνο αυτοπεποίθηση, ψυχραιμία και πίστη! Όταν είσαι σε αυτή τη φάση δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως αυτές οι στιγμές είναι οι τελευταίες σου ώρες ως μαθητής!!! Το σχολείο τελειώνει... 12 χρόνια μαθητικής ζωής σταματάνε με το τέλος των εξετάσεων!
Παρ' όλο που και για μένα το σχολείο ποτέ δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση... το θυμάμαι και μου λείπει... έχω κρατήσει κυρίως τις καλές αναμνήσεις αλλά ακόμα και οι κακές φαντάζουν διαφορετικές μετά από χρόνια...




Το αφιερώνω σε όλους τους μαθητές που τελειώνουν φέτος το σχολείο...
Το Grease είναι μια ταινία που μου θυμίζει έντονα το σχολείο, με όλες τις τρελές καταστάσεις το διάβασμα, τις παρέες, τους καθηγητές, τις πλάκες, τους έρωτες...

5 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

το σιχαινόμουν το σχολειο κοριτσάκι μου. βαθιά κι από μεσα απο την ψυχή μου.
ήταν ό,τι καταπιεστικότερο έχω ζησει ποτέ και οι καθηγητές που ειχα (σε ιδιωτικό πήγαινα) μικρόψυχοι και ειρωνες..

την ιδια αντιπαθεια, αλλά κατα πολύ ελαφρότερη, έχει η μεγάλη μου κορη.
άρχισε σήμερα τις Πανελλήνιες, μεσα στο άγχος φυσικά, αλλά και μονο που δεν θα καθήσει για μια ακομα χρονιά στα (σχολικά) θρανία, της αναπτερώνει το ηθικό.

όπως και να 'χει χαίρομαι πολυ που για σένα τουλαχιστον το σχολείο υπηρξε κάτι παραπάνω από αγαπητό..

την καλησπέρα μου και ευχαριστουμε για την ευχή (μιας και αφορά και μας :))

υγ
την Πέμπτη, θα ανεβάσω το παιχνίδι σου, που πολυ μου αρέσει. και δεν μπορώ να διαλέξω αναμεσα σε τοσες αγαπημενες μας φωτογραφιες :))

Urban Fish είπε...

Και για μένα το σχολείο δεν ήταν εύκολο, και μη νομίζετε πως ήμουν και πολύ καλή και επιμελής μαθήτρια, όμως παρ' όλες τις δυσκολίες το σχολείο το θυμάμαι σαν μια ωραία χρονική περίοδο που μου έμαθε πολλά πράγματα, και όταν λέω πολλά δεν εννοώ μόνο γνώσεις ...
Εύχομαι στο Ελενάκι σας καλή επιτυχία... Ελπίζω πως όταν τελειώσει όλο αυτό να έχει να θυμάται μόνο τα καλά σχολείου...

Ανώνυμος είπε...

Φέτος τελειώνω...ήμουν από τους ανθρώπυς που έλεγαν πότε θα τελειώσει το σχολείο...ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ! ΝΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ! 5 χρόνια έχω δεθεί, με πολλούς συμμαθητές, καθηγητές, με το κτήριο το ίδιο...με τους δρόμους τρυγύρω! Τώρα το βλέπω! Τώρα που τελειώνουν όλα...τραγική ειρωνία ε;

Σε 2 μέρες....ΤΕΛΟΣ! :(

Urban Fish είπε...

Έτσι είναι sweetmemory μόνο όταν χάνουμε κάτι καταλαβαίνουμε την αξία του, και το σχολείο είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις, όσο πηγαίνεις ακόμα θέλεις να τελειώσει μα μόλις τελειώσει καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό και ανεπανάληπτο κομμάτι της ζωής σου ήταν!
Σου εύχομαι καλά αποτελέσματα και καλή τύχη στη ζωή σου από εδώ και πέρα... και να συνεχίσεις να θυμάσαι πάντα το σχολείο!

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ευχαριστώ! :)

Σίγουρα θα το θυμάμαι πάντα!...

Τώρα που τελειώνει όμως, ο πόνος είναι αναπάντεχος... :(

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...