Solo Sogno?

Ήταν ανάγκη να σε δω στο όνειρο μου... γιατί;
Μήπως σε σκέφτομαι περισσότερο από όσο θέλω να πιστεύω; Νόμιζα πως το έχω ξεπεράσει το "θεματάκι" σου!
Τι όνειρο όμως κι αυτό; Ίσως από τα ωραιότερα που έχω δει ποτέ... (πολλά όνειρα βλέπω τελευταία... πρέπει να το κοιτάξω αυτό).
Και το παράδοξο ήταν πως ήταν φυσιολογικό, εννοώντας πως δεν είχε τίποτα το εξωπραγματικό (ως είθισται) ή μήπως η εικόνα των δύο μας μαζί, είναι εξωπραγματική και δεν το ξέρω...;
Είχα βγει βόλτα με φίλους... κάποια στιγμή (αυτό το σημείο δεν το πολυθυμάμαι) μάλλον μου τηλεφώνησες (1ο Σοκ) και ήρθα και σε βρήκα σε ένα εστιατόριο. Ήσουν αλήθεια τόσο χαρούμενος (όσο δεν σε έχω ξαναδεί ποτέ) είχες παραγγείλει δείπνο για τους δυο μας... (2ο Σοκ) μου είχες πάρει μάλιστα και ένα δώρο έκπληξη (3ο Σοκ) το οποίο ούτε που θυμάμαι τι ήταν... Το όλο σκηνικό ήταν κάτι τόσο αναπάντεχο και σουρεαλιστικό που συνέχεια έλεγα μέσα μου... "δεν μπορεί να συμβαίνει... ονειρεύομαι" (και όντως ονειρευόμουν :-( ).
Μου χαμογελούσες συνέχεια (ένα χαμόγελο που υποσχόταν πολλά...). Εγώ πάλι χαιρόμουν απ' τη μία, αλλά απ' την άλλη έκανα σκέψεις του τύπου "τι μύγα μπορεί να σε τσίμπησε ξαφνικά...;" (όχι δεν είσαι έτσι εσύ...).
Τελικά βρεθήκαμε μόνοι (το πως δεν το θυμάμαι... μόνο τα highlights θυμάμαι τελικά!!!) ξενοδοχείο πρέπει να ήταν... με φίλησες... κ έτσι με αυτή την τόσο γλυκιά τελευταία εικόνα η αυλαία έπεσε... το όνειρο τελείωσε... (ήταν ανάγκη...; θα πω...)