Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Σκόρπιες σκέψεις...


Μου έχεις λείψει, το ξέρεις...;
Κι όμως διστάζω να στο πω... δεν σου μιλάω, κάνω την αδιάφορη... μη με πιστεύεις, έτσι το κάνω για να μη φανώ αδύναμη.
Είμαι περίεργο πλάσμα, είναι φορές που και εγώ δεν ξέρω τι θέλω...
Προσπαθώ να μην επηρεάζομαι από αυτά που συμβαίνουν γύρω μου... ότι και να συμβεί δεν θέλω να αλλάξω, "αυτό που είμαι"... Όχι, φυσικά και δεν είμαι τέλεια... αλλά σίγουρα και οι άλλοι που προσπαθούν να με επηρεάσουν δεν είναι, ούτε και αυτοί...
Φυσικά και θέλω να γίνομαι καλύτερη... ξεκινώντας όμως εκ των έσω και όχι εκ των έξω...
Τα λέω λίγο μπερδεμένα... ίσως... μα μπερδεμένα τα νιώθω...
Συνεχίζω να ελπίζω...

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος31 Μαΐου, 2009

    poli blegmena afta pou les!spase ta desma tou distagmou k proxorise tin katastasi giati o xronos den girizei pote piso...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος02 Ιουνίου, 2009

    Μη νοιώθεις άσχημα. Εγώ ας πούμε (κι ας μην ξέρω) δεν τα βλέπω καθόλου μπερδεμένα. Η σκέψη σου είναι αρκετά ξεκάθαρή. Ξέρεις τι θέλεις.
    Όταν γράφεις, δε νοιώθεις σα να προχωρά η σκέψη σου και να οδηγείσαι στην κατανόηση των πραγμάτων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χμ... όχι ακριβώς!
    Πολλές φορές ξεκινάω να γράψω έχοντας στο νου μου κάτι και τελικά άλλο καταλήγω να γράφω...
    Καμιά φορά όσο έμπειρος κ αν είσαι είναι δύσκολο να περιγράψεις αυτό που νιώθεις...
    Νομίζω (τουλάχιστον οι περισσότεροι) αρκούμαστε σε μια "κατά προσέγγιση" μεταφορά των σκέψεων μας (σε λόγο)...

    Φιλιά Χριστινάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος02 Ιουνίου, 2009

    Ναι! Άλλο είχαμε στο μυαλό μας πριν αρχίσει το γράψιμο και άλλο τελικά γράφουμε. Σε αυτό αναφερόμουν. Βρίσκουμε νέες διαδρομές.

    Όσο για το άλλο... Εγώ μόνο στον γραπτό λόγο νομίζω ότι κάτι σωστό λέω, που να ανταποκρίνεται σ' αυτό που θέλω να πω. Στον προφορικό, βράστα! Και αυτό με στεναχωρεί..

    Φιλιά ξαδερφάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε αυτό δεν έχεις άδικο... σίγουρα στο γραπτό λόγο έχουμε τον χρόνο κ την μέριμνα να εκφραστούμε αποτελεσματικότερα...
    Αλλά ακόμα και τότε (όπως στην προκείμενη ανάρτηση) πάλι δεν έχουμε αποδώσει τέλεια αυτό που σκεφτόμαστε...
    Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες...χι,χι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή