Όπως ανοίγει ο ουρανός μπροστά σου
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης.
Με στελνεις, με στέλνεις... με παρασέρνεις
Με στελνεις, με στέλνεις... στο πουθενά.
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης.
Με στελνεις, με στέλνεις... με παρασέρνεις
Με στελνεις, με στέλνεις... στο πουθενά.
Στίχοι: Μπάμπης Στόκας
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφοι στίχοι!
Την καληνύχτα μου!
"Να εχω μια καταρα για ευχη,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα χασω το κλειδι του παραδεισου,
να ρεω σαν ποταμι στη βροχη,
σα βοτσαλο να λιωνω στην ακτη σου"
Απο τους πιο αγαπημενους στιχους
George
Όντως ωραίοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ αυτούς τους έβαλα γιατί ταίριαζαν με αυτά που σκεφτόμουν αυτές τις μέρες...
Thanks George!!!